Vrijdag 18 September 2020.
Vanochtend ging om 07:00 uur de wekker, Stella wel te verstaan. Het was koud dus we hadden nog niet echt zin om op te staan. Uiteindelijk is Robert toch opgestaan om Stella uit te laten en de kachel aan te zetten. Als je eenmaal buiten bent is het toch niet al te koud, zeker niet als het zonnetje begin te schijnen. Robert duikt echter toch nog even onder de dekens maar niet veel later staan we beide toch op. Een lekker bakje koffie ouderwets gezet met water koken, we staan immers zonder stroom, doet wonderen.
Dan is het tijd om verder te gaan. Verder richting noorden want de poolcirkel is nog steeds ons doel. We volgen vandaag Veelal de 26 een lange weg richting het noorden. Rond half twaalf stoppen we bij Naturreservat Högbergsfältet. Dit is een oud mijnwerkers reservaat waar de oude resten van de mijngrachten enzovoort nog te zien zijn. Het is toch wel mooi om te zien, de oude ingevallen gangen en de ruïnes van de gebouwen. We lopen zelfs nog door de Nils Torstensgruva, een gang die nog wel intakt is, waar we een mooi zicht hebben op een ingevallen gang.
Terug bij de mobilhome eten we een soepje en vervolgen onze weg naar Nusnäs. Dit dorpje is bekend om zijn Dalepaardjes fabriek. Uiteraard willen we daar even kijken. Gelukkig zijn we nog net op tijd, want het blijkt dat alles al om 16:00 uur sluit. We kijken wat rond in de winkel en Jeannette koopt een origineel rood Dale paardje en Robert houd het bij een metalen mok met daarop een eland. We gaan nog snel even een andere shop binnen waar we nog een Zweeds vlaggetje voor Jeannette haar rugzak scoren en dan is het al weer gedaan. Alles is dicht.
De camperplaats Nils Olsson Dalahästar vlak voor de winkeltjes is helaas niets meer dan een gewone parkeerplaats, niet echt uitnodigend om de nacht door te brengen. We besluiten dus door te rijden naar een andere CP aan de oever van het Silvaner meer. We kijken naar twee plaatsen maar besluiten toch om de plek aan de haven te nemen, Nusnäs Hamn. Als we parkeren zien we dat we naast een Nederlandse Hymer staan. We raken aan de praat en vele tips worden uitgewisseld. Zij zijn al op de weg terug, wij moeten nog noordelijker.
We eten nog iets, en zien meerdere mobilhomes plaatsnemen op de CP. Als we later met Stella gaan wandelen zien we de zonsondergang boven de heuvels achter het meer. Het was weer een prima dag.
Nusnäs Hamn sunset