Zaterdag 20 mei.
Na een prima nacht worden we toch alweer op tijd wakker. De camperplaats is in tegenstelling tot gisterochtend drukker bezet. Drie mobilhome’s en toch zeker 8 tenten staan op de wei. Rustig doen we deze morgen ons ding. Er is alleen even stress als Jeannette had handtas kwijt is met daarin de camper sleutels.
Na even logisch nadenken komt ze er achter dat hij waarschijnlijk nog in de wc van het thuis cafe moet hangen waar ze gisteravond nog is geweest. Gelukkig klopt dit en kunnen we rond 10 uur afscheid nemen van de familie Dexel en vertrekken we naar het zuiden.
Via de A73 en de A2 gaan we via Maastricht richting Luik. Daarna door naar Charleroi. In de buurt van Huy is het dan alweer tijd voor onze lunch, we stoppen op een Park4Night plek een kopje asperge soep met een boterham. Zoals meestal tijdens dit soort reis dagen is het veel rijden en zitten in de mobilhome. Maar ok je moet wat om naar in het zuiden te geraken.
Eenmaal bij Charleroi gaat het verder richting Reims. We kiezen er deze keer voor om geen tolwegen te nemen en heerlijk rustig binnendoor te reizen. Dit heeft wel als nadeel dat de meeste wegen dan ook niet van beste doen zijn.
Zodra we in de buurt van Reims komen vinden we het genoeg geweest voor vandaag. Jeannette kiest een camperplaats uit in Beaunay in de buurt van Épernay bij een champagne boer waar je ook heerlijk kan proeven. Als we parkeren bij Ferme de Bel-Air en op zoek gaan naar de proeverij volgt de grote teleurstelling, De boer is gestopt met zijn proeverij.
Gelukkig kunnen we nog wel overnachten daar en daar doen we dan ook. Na een korte wandeling met de hondjes in het plaatsje zien we dat het verder ook niks voorstelt. Wel pakken we nog even snel een geocache mee maar dan gaan we snel terug.
Heerlijk tussen de champagne velden met en fantastisch uitzicht erop nemen we plaats voor de camper. Onze reis naar de golf van Biskaje is nu echt begonnen.
Zondag 21 mei 2023.
Tijdens het ochtend ritueel als we willen douchen stopt de pomp er ineens mee. Sterker nog alle stroom in de cabine is verdwenen. Na wat onderzoek lijkt het er in eerste instantie op dat er iets met de accu is. Zodra we de motor starten werkt alles wee naar behoren.
We besluiten gewoon verder te rijden richting zuiden. Het is zondag en bijna alles is gesloten dus kijken we morgen wel naar een eventuele dealer om wat onderzoek te laten doen. Zo gezegd zo gedaan, rond negen uur laten we de champagne velden achter ons en gaan verder zuidwaarts.
Als we na een goed uur rijden ergens moeten tanken merken we dat zodra we de motor uitzetten alle stroom nog steeds weg is. Jammer maar helaas, we moeten verder. Als het tijd is voor de lunch heeft Jeannette weer een leuk rustig plaatsje gevonden. Het is wel even onverhard rijden maar dan heb je ook wat.
Tijdens de lunch merken we ook dat de stroom het weer blijft doen, vreemd maar ok. Alleen maar beter voor ons. We eten weer lekker een soepje en spelen even met de hondjes onder een heerlijk zonnetje. Als de lunch weer binnen is en de hondjes uitgeraasd gaan we verder.
Al snel na het vertrek stuurt de navigatie ons de A20 op. Een gewone snelweg maar geen tol. Prima voor ons want we willen nog een stuk zuidelijker geraken vandaag. Als we in de buurt van Limoges komen ziet het er dreigend uit, een harde regenbui is ons doel. Gelukkig ook maar want de vooruit was ondertussen een behoorlijke begraafplaats geworden.
Met een schone ruit parkeren we aan het eind van de middag op Parking Rocamadour. Een plaats die Jeannette had gevonden. Een bedevaartplaats waar het stadje gebouwd is op een rots. Als we staan geparkeerd wandelen we het pad af naar beneden naar het dorp.
Het dorp is zoals te verwachten vrij toeristisch maar rond deze tijd al wel lekker rustig. We genieten van het uitzicht en drinken wat op het terras van Hôtel Beau Site Notre Dame in het dorpje. Na een stevige klim weer omhoog merken we dat alles nog werkt in de camper. Totdat we wat water pakken voor de honden.
Toch maar weer eens verder zoeken en ja hoor we vinden een zekering van 50A die door is gebrand. Nu hebben we allerlei soorten reserve bij maar deze helaas niet. Morgen dus op zoek. Na een heerlijke tapas voor de mobilhome houden we het voor gezien. Zonder stroom of stromend water gaan we de nacht in. Hopelijk is het morgen verholpen.
Maandag 22 mei 2023.
Na een nacht zonder stroom worden we wakker in Rocamadour. Het had ook zeker zijn voordeel, het was heel donker in de mobilhome vannacht. Maar ok, als we wakker zijn is het tijd om te checken of alles nog werkt. We starten de motor en ja hoor alles functioneert weer naar behoren.
Vandaag dan maar verder naar het zuiden en op zoek naar een zekering van 50A. Onze eerste poging na een uur rijden bij de Brico haalt niks uit. Rare gezichten en een opmerking van ohh zo groot maken ons al bang. Een tweede poging in de buurt van Fumel als Robert gaat tanken draait ook op niks uit.
Maar de derde keer bij een Fiat garage brengt wel geluk. We moeten wel eerst even met de mobilhome langs komen omdat ze het niet vertrouwen, maar dan kunnen we na een kleine inspectie met twee zekeringen voor 5 euro verder. Alles werkt weer naar behoren.
Nu alles lijkt opgelost kunnen we gerust op zoek naar een lunch plek. Zoals altijd is dat een taak van Jeannette. ook vandaag stoppen we dan ook weer op een prachtige plek nabij Lavardac. Aan een watertje bij een waterval wat wil een mens nog meer.
Stella en Geesje weten het wel, zwemmen!!! Voordat we het in de gaten hebben liggen onze twee labradors al weer in het water. Gelukkig schijnt het zonnetje en zijn ze na een afdroog beurt snel droog. Maar de hint is duidelijk, we gaan verder richting de oceaan.
We kiezen voor Messanges, een plaats waar we vroeger met de tent al eens zijn geweest. Helaas is de CP niet echt ons ding en zoeken we iets anders. Een kleine 20 kilometer zuidelijker vinden we een plek in Seignosse. Na wat problemen met het aanmelden parkeren we tussen de bomen op een prima plek.
Gelijk maar even naar het strand. Een kleine 2 kilometer wandelen en we zien voor het eerst dit verlof de Golf van Biskaje. De hondjes vinden de grote golven prachtig en rennen enthousiast tussen de golfers de oceaan in.
Na een korte strandwandeling is het tijd voor een drankje in een strand bar. Onder een heerlijk zonnetje genieten we van ons biertje. Niet veel later wandelen we terug naar de CP, nog wat eten en wat drinken en de dag zit erop. Morgen dan toch echt naar Spanje!
Dinsdag 23 mei.
Voor het eerst deze vakantie zijn we wat later wakker. Geen probleem want we willen toch maar zo’n 80 kilometer rijden tot net over de grens. We hebben daar een camperplaats gevonden boven op de Jaizkibel met uitzicht over het stadje en de Atlantische oceaan.
Rustig aan doen is dus het motto, Een route langs de kust, nog even boodschappen doen that’s it. Tijd genoeg. Het is dan ook al rond 10 uur als we even gaan servicen en dan vertrekken. We rijden door de kleine dorpen langs de kust en af en toe zien we van die prachtige stranden tussen de rotsen. Een genot om te rijden.
Omdat we verwachten dat de boodschappen in Spanje goedkoper zullen zijn wachten we tot over de grens met het zoeken van een supermarkt. Helaas voor ons want bij die ene die we nog tegen komen kunnen we niet parkeren., Dan maar zonder boodschappen, we zullen wel overleven.
Net buiten het plaatsje Irun start de klim naar de Jaizkibel. Een pittige klim en het valt op dat we eigenlijk geen fietsers tegen komen. Wat we wel tegen komen is mist. Hoe dichter we bij de top en camperplaats komen hoe mistiger het word. ook de wind laat zich behoorlijk voelen en als we op de top zijn zien we geen 100 meter ver.
Toch maar even naar buiten, we wandelen wat rond en besluiten maar wat te lunchen en dan toch maar verder te rijden. De weersvoorwachting is nu niet dat het snel beter zal worden. We vinden nog een leuke plek bij een het provincial park Garaio.
Onderweg daar naar toe stoppen we dan toch nog even bij de Mercadona in Adoain en dan is het in een ruk door naar onze overnachtingsplek. Als we aankomen is het in ieder geval droog en af en toe schijnt zelfs het zonnetje.
Gelijk maar maar even de benen strekken. Een mooie wandeling langs het meer waar Stella en Geesje uiteraard moeten zwemmen. Zeven kilometer later nemen we nog even buiten plaats bij de mobilhome, het is niet koud dus dat is best te doen. We eten iets en plannen onze route voor morgen. We gaan naar Portugal, daar schijnt het weer goed te zijn.
Woensdag 24 mei.
Het heeft de hele nacht geregend, ook als we wakker worden horen we de druppels nog het dak vallen, Brr niks voor ons, dus nadat Robert de hondjes heeft uitgelaten vertrekken we naar hopelijk zonniger oorden. Apple Maps stuurt ons weer over de snelweg, geen tol, richting Burgos en dan naar Valladolid.
Vlak voor die laatste heeft Jeannette weer een leuk plekje gevonden aan een watertje bij een mooi oude brug. Het is niet zo mooi als die van twee dagen geleden in Lavardac maar prima voor een verlaat ontbijt cq vroege lunch.
Uiteraard moeten onze labradors weer even nat worden en nemen dan ook even een plons in de rivier. Als we weer verder gaan zijn we de snelweg beu. We stellen in dat we geen snelwegen meer willen en dat gaat de eerste 30 kilometer goed. Dan vind de navigatie het genoeg en besluit dat de vierbaansweg noodzakelijk is.
We laten het er maar bij, het zonnetje is doorgebroken en we willen wel naar onze eerste locatie in Portugal. Zodra we de CP oprijden in Bragança zien we dat het al redelijk druk is. De bovenste terrassen zijn al volzet. Gelukkig is er beneden nog plaats en laten wij dan nu de mooiste plek vinden.
Eenmaal geïnstalleerd is het tijd om eens op verkenning uit te gaan. We gaan op zoek naar het centrum en nemen plaats op een terras. Onder en heerlijk zonnetje drinken we iets voordat we terug wandelen richting kasteel. Binnen de muren zit namelijk een restaurant wat al jaren een vermelding heeft in de Michelin gids en nog betaalbaar schijnt te zijn.
Tot onze verbazing kunnen we nog reserveren voor vanavond en dat doen we dus maar gelijk. Terug bij de mobilhome genieten we in de zon nog van een drankje en de rust voordat we om 19:00 uur richting Tosca do ZéTuga gaan. We bestellen het 5 gangen diner met een flesje wijn en hebben een heerlijk avond.
Ook het afrekenen viel goed mee dus wel voldaan en na een prima dag duiken we ons bed in.
Donderdag 25 mei.
Na een heerlijke rustige nacht worden we wakker onder een heerlijke zonnige hemel. We kunnen buiten ontbijten en dat doen we dus ook. Na het vaste ochtend ritueel maken we ons klaar voor vertrek. Als we echter bij de service plek aankomen staat daar zowaar een file.
Aangezien we geen zin hebben om hier een half uur te wachten besluiten we om alleen even de wc te legen, er staat dat toch niemand op dat moment, de vuilzak weg te gooien en dan door te rijden. we vinden onderweg nog wel iets.
Een klein 50 kilometer verder als we alweer in Spanje zitten vinden we een vrije serviceplek in de bergen. Het vuile water kan hier gewoon geloosd worden alleen voor vers water heb je een code nodig. Ook de werklui die daar rondlopen en dol zijn op onze Stella en Geesje kunnen ons daar niet aan helpen. Dus dan maar weer verder.
De route voert ons verder door de bergen, soms supersmalle en klein weg tussen de huizen van een klein dorp, soms weer wat betere wegen. Vandaag bereiken we als hoogste punt bijna de twee kilometer, dit op de top van de Los Portillinos met zijn 1957 meter.
Na een mooie rit komen we dan aan in Ponferrada, hier achter een benzine station zou ook een service plek zitten. En inderdaad met vers water, maar dan met een munt van Euro Relais. Nu hebben we nog van die munten alleen die passen hier niet.
Gelukkig drukt Jeannette voor de zekerheid nog even op de knop en ja hoor het water begint te lopen, waarschijnlijk van diegene die voor is is geweest en geen 100 liter nodig had. Wij zijn er mee geholpen en vullen zowaar bijna onze gehele tank.
De camperplaats is helemaal niks dus zoeken we het iets verder aan het stuwmeer Embalse de Bárcena. Een stuk van de weg af maar dat doen we wel vaker. Echter deze keer rijden we iets te ver door naar beneden. Het word smaller en smaller. Totdat we besluiten dat het toch onverantwoord wordt.
Terug in zijn achteruit voor zo’n 100 meter en daar vinden we een mooie vrije plek met uitzicht over het meer. We laten de honden nog even zwemmen in het meer, bakken een pizza op de Cadac en zien Michael van Gerwen de Champions League darts winnen. Alleen op de wereld gaan we niet veel later slapen.
Vrijdag 26 mei.
Het heeft zowat de hele nacht geregend. Als we wakker worden na een hele stille nacht is het nog steeds nat buiten. Een snelle blik op de weer app doet ons besluiten om vandaag richting de kust te rijden. Daar zou het weer beter moeten zijn.
Eenmaal weer op weg over de binnenwegen zien we steeds meer wandelaars. Deze kruisen onze weg op hun pad naar Santiago de Compostela. Echt om de 100 meter zien we ze stappen, vele alleen maar ook mensen in groepen of met een hond.
Als dan ook onze hoofdweg nog eens is afgezet moeten we over de smalle wegen van de Camino de Santiago. Soms vervelend omdat deze mensen dan aan de kant moeten maar ook mooi door de vele duimen omhoog en begroetingen over en weer. Respect voor deze mensen zeker omdat het vandaag nog steeds regenachtig is.
Opeens wordt het dan wel erg smal en moeten we draaien. Hiermee nemen we dan ook afscheid van de route en gaan we verder onze eigen weg richting de kust. Na nog even te hebben getankt en boodschappen te hebben gedaan komen we aan op de camperplaats cq parking bij Playa de Las Catedrales.
Snel naar het strand want we zien nog mensen wandelen, en ja als het vloed is kun je dat niet meer. Op het strand zien we de pracht van de grote rotsen die uit het water steken en de kracht van het water wat er tegenaan slaat. Helaas staat er al teveel water om de mooie bogen achter elkaar te bezichtigen maar ook de rest is mooi.
Als we even later weer boven op het terras wat drinken ziet Jeannette op Google dat het pas over ruime een uur eb is, dus het water is nog aan het zakken in plaats van al aan het stijgen. Robert gaat snel even de schoenen van ons beiden omruilen voor slipper en we dalen weer af naar het strand.
Nu wel kunnen we naar de mooie bogen wandelen. Wat een geluk. We kijken onze ogen uit en genieten van dit prachtige schouwspel. Als we alles gezien hebben is het tijd om verder te gaan, hier mag je niet overnachten en eerlijk gezegd vinden we dat ook niet echt erg,
Nog even snel de wc legen bij een supermarkt, velen hebben hier servicepunt, en dan op naar een camperplaats aan een mooi strand. Weer een topper gevonden door Jeannette. Als we daar aankomen zijn we de enige. Dit kan te maken hebben met de harde wind die er staat maar voor ons is dat geen probleem.
We wandelen nog wat rond en al snel duiken we de mobilhome in. Wat later komen er nog wat camperbusjes bij, voornamelijk van surfers die morgen hier waarschijnlijk willen gaan surfen.