Donderdag 17 oktober.
Het was een onstuimige nacht. De harde wind die op kwam met regen was duidelijk hoorbaar. Toch worden we pas tegen negen uur wakker. Als Robert Stella uitlaat miezert het nog steeds een beetje. Na het ontbijt verlaten we onze prachtige spot en rijden eerst nog even het dorpje in via de mooie poorten in de stadsmuur.aan het eind van het dorp draaien we om en gaan dan richting Mota del Cuervo.
Dit gebied staat bekend om de molens van Don Quichot en daar willen we er wel wat van zien. Na een goed uur rijden stoppen we boven op de heuvels bij het plaatsje waar de molens staan. Het is niet druk alleen speelt het weer niet mee. Er staat nog steeds een harde wind en de temperatuur komt amper boven de 10 graden. Toch is het zeker een bezoek waard 👍🏼
Na het frisse bezoek aan de molens gaan we verder. We krijgen van steeds meer familie te horen dat zij in dezelfde periode rondom Malaga of wat later in Portugal zijn als wij. Afspraken worden gemaakt en we rijden verder richting Manzanares. Hier bevind zich een kaas museum en dat willen we wel eens bezoeken. Al snel blijkt dat, zoals gewoonlijk, onze voorbereiding voor dit soort bezoeken niet optimaal is.
Het museum blijkt midden in het centrum te liggen en ja met onze bak van 7 meter is het al lastig om er te komen laat staan te parkeren. We rijden dus langs het museum en verlaten daarna weer het centrum. Rond een uur of één is het tijd om iets te zoeken voor de lunch. Vlak voor het dorp Moral De Calatrava zien we langs de weg een geschikte plaats. De parking die we in het dorp hadden gevonden bleek niet veel dus rijden we terug het dorp uit naar onze eerder gevonden stek.
Na de lunch gaan we verder. Zowel Robert als Jeannette vinden de route vandaag beduidend minder dan de afgelopen dagen. Een beetje saai zelfs. Gelukkig komt er weer snel verandering in. In de verte zien we weer wat bergen opdoemen en dat veranderd meteen het landschap. Opvallend hier zijn de vele olijven bomen langs de route. In Puertollano doen we nog wat boodschappen en dan is het tijd om een plek te zoeken voor vannacht.
De camperplaatsen blijken dun bezaaid maar Jeannette vind toch weer een plek. Voor de tweede keer deze week wel betaald maar de 6 euro en 5 cent is voor ons niet onoverkomelijk. Net na vier uur rijden we achter een Duits camperbusje de CP op. We zijn de enige dus lekker rustig. We genieten nog wat van de zon voordat het te fris word.
Vrijdag 18 oktober.
Het was een rustige avond op onze camperplek. Samen met een Duits busje verblijven we op deze het hekken omheinde plaats naast een verlate camping. De hele nacht blijven de lampen die via zonnecellen geladen worden branden. In de ochtend als we willen vertrekken moeten we eerst nog een bon kopen voor het legen van de wc en het vullen van water maar dan kunnen we vertrekken.Vanochtend zagen we wel dat onze batterij nog maar voor 10% gevuld was en dat is vreemd. Normaal staat hij na een nacht nog op een 70% dus even in de gaten houden.
Onze route is weer mooi. Alleen maar olijfbomen velden zo ver je kan kijken. Zo uitgestrekt niet normaal gewoon. Helaas merken we onderweg dat de woonaccu wel word opgeladen maar alleen door de zonnepanelen. Het gaat heel langzaam dus dat is niet goed. Rond de middag stoppen we boven bij een soort van kerk boven het plaatsje Estepa.
Een prachtig uitzicht maakt het helemaal af. Alleen als we kijken naar de accu zien we dat na zo’n twee uur rijden de accu maar zo’n 15% is opgeladen. Ook een eerste blik op de zekeringen geven geen reden waarom het niet meer word opgeladen door te rijden. Dan maar op zoek naar een dealer.
Via Google vinden we een Hymer dealer in de buurt van Malaga. Dat komt goed uit want die richting moeten we op. Ondertussen is de accu opgeladen tot een kleine 40%. Veel te weinig natuurlijk dus rechtstreeks naar de dealer. Helaas is de zaak als we aankomen gesloten. Van twee tot half vijf hebben ze siësta.
Dan maar eerst op familie bezoek in Benemaldena. Niet veel later parkeren we bij Tien en Ans voor de deur. We worden zoals altijd vriendelijk ontvangen en we buurten gezellig bij. Tegen vijf uur is het tijd om terug te vertrekken richting de dealer. Daar aangekomen doen we ons verhaal en er wordt gelijk een monteur bij geroepen. Hij neemt onze Hymer mee en na een half uur is hij terug. Het moet gemaakt zijn. In gebrekkig Engels verteld hij dat er ergens een loop zat in het elektrisch systeem en dat daarom de zoemer van de trapjes dus niet werkte en ook de automatische omschakeling van de koelkast van accu naar gas.
Dat laatste vonden we wel wat raar aangezien dat volgens ons wel werkte. Dat van de zoemer klopte wel, vandaar waarschijnlijk ook ons accidentje van twee dagen terug. We zijn in ieder geval blij dat het verholpen is en betalen alleen een half uur werkloon a 32,50 en kunnen dan vertrekken. Gelukkig zien we de accu gelijk sneller laden en rijden terug naar Benalmadena om een plek te zoeken op de camperplaats.
Helaas is deze vol en rijden we door naar de camping in Torremolinos. Ook daar Complet op de poort. Dan verder naar een CP in de buurt van het strand. Daar zien we op de verschillende parkings bijna alleen maar mobilhomes staan. Wat blijkt er is een finale weekend van de marathon dit weekend. De CP is door dit event gesloten dus rijden we terug naar de parking aan het strand. Het is ondertussen al bijna 20:00 uur dus we zetten de mobilhome neer en gaan langs de boulevard op zoek naar iets te eten. Bij La Playa vinden we plekje op het strand terras. Het is genoeg geweest vandaag.
Zaterdag 19 oktober.
Ondanks dat we vannacht prima stonden zijn we toch vertrokken deze ochtend. Zoals al vermeld is er dit weekend een triatlon hier in Torremolinos en we zijn bang dat we hier anders niet meer wegkomen. We rijden terug naar Benalmádena al heeft dat wel wat voeten in aarde. Door de triatlon zijn vele wegen afgesloten maar met vele omwegen komen we toch aan bij de gratis camperplaats die gister vol was.
Gelukkig vinden we nu gelijk een plek en nog wel een van de mooiste vinden we. Snel installeren en we gaan op pad. We hebben nog niet ontbeten dus op zoek naar iets te eten. Nadat we half Benamaldena hebben gezien belanden we bij de haven voor een drankje en een hapje. Een brunch zeg maar.
Als die binnen is stappen we verder langs het strand en stoppen uiteraard bij verschillende barretjes voor een drankje en een versnapering. Het is tegen half zes als we moe maar voldaan weer terug zijn op de camperplaats. Het was een heerlijke warme zonnige dag en we zijn blij met onze rustige dag zonder al te ver rijden.
Zondag 20 oktober.
Er is er een jarig hoera hoera. Het is feest vandaag. Jeannette is jarig en dat vieren we dus in Spanje. Robert zorgt deze ochtend voor de koffie en het ontbijt en als dat binnen is vertrekken we richting Malaga. Vanuit Benalmadena pakken we de trein, tegenwoordig mogen de hondjes ook mee dus dat is helemaal prima.
Het valt wel op hoe druk het is. Na iets meer dan een half uur arriveren we in Malaga centrum. Als we als eerste naar de grote markthal wandelen hebben we het gelijk in de gaten. Het is zondag dus die is gesloten. Oké geen probleem dan eerst maar een rondje wandelen in het centrum.
We wandelen langs allerlei bekende plekken waar we zes jaar geleden met Bas, de overleden vriend van Robert die hier toen werkte en woonde, ook zijn geweest. Als Jeannette aangeeft dat ze naar de wc moet wandelen we naar de haven waar zich het Hard Rock café bevind. Deze was 6 jaar terug nog in aanbouw dus stond nog niet op de lijst van Robert.
We drinken iets en eten wat Nacho’s en wandelen dan verder langs de haven terug naar het centrum. Verschillende kado’tjes worden gekocht voor Jeannette tot we een bericht krijgen dat Annemiek met familie is gearriveerd bij Benjamins. Daar worden we hartelijk ontvangen en genieten van een drankje en hapje. Iets na vijven nemen we afscheid en gaan we terug naar Benalmadena. Al met al een prima verjaardag voor Jeannette 👍🏼
Maandag 21 oktober.
Na een rustige avond en nacht waar we Max Verstappen derde zien worden in Austin is het deze ochtend tijd om Benalmadena te verlaten. Helaas is er geen mogelijkheid meer om te servicen dus moeten we op zoek om ergens onze wc te legen. Hier maken we vandaag onze eerste fout.
Waar Jeannette denkt dat Robert het service punt heeft ingegeven in Google heeft hij dus het adres in Marbella opgegeven. Als we dan, na kilometers langs de kust te hebben gereden tussen de hotels en de kust, zijn we deze route wel een beetje beu. We zijn dus blij met een nieuwe route met dezelfde reistijd die van de kust afgaat. Dit blijkt echter een zeer stijle klim door smalle steegjes tussen urbanisaties door te zijn.
Eenmaal boven blijkt dus ons misverstand. De service plek is onder langs de kust ☺️. Terug naar beneden dus maar niet via dezelfde route. De nieuwe route brengt wel weer iets nieuws. Langs de route zien we veel auto’s die golfballen verkopen. We komen in de buurt van Marbella met zijn vele golf courts. Na het lozen langs een golf baan gaan we verder naar Marbella.
Daar willen we Dominicus en Anita bezoeken die daar een villa hebben gehuurd voor hun gehele gezin. Ze hadden al aangegeven dat het niet makkelijk was om dat te bereiken maar we zijn wel wat gewend. Helaas voor ons staat de navigatie nog steeds op geen snel en tolwegen en worden we door Google 16 kilometer voor de eindbestemming op een onverhard pad gezet.
Zoals gezegd zijn we door eerdere trips door Zweden en Noorwegen wel wat gewend maar dit overtreft wel onze verwachtingen. Op zo’n 5 kilometer van onze bestemming besluiten we toch maar op zoek te gaan naar een verharde weg. Gelukkig vinden we die en vandaar is het een eitje naar onze bestemming. We worden hartelijk ontvangen en hebben een super gezellige middag bij onze familie.
Omdat we genoeg hadden van het offroad rijden vandaag zeggen we tegen Google dat hij vanmiddag wel snelwegen mag gebruiken maar geen tolwegen. Resultaat is dat we toch ook geen echte snelwegen hadden maar wel gelukkig allemaal verharde wegen. Na een kleine anderhalf uur duikt dan voor ons ineens de rots van Gibraltar op.
Dat komt goed uit want daar waren we toch op weg naar toe. Net voor de grens parkeren we op de camperplaats bij de haven. Het is er al druk maar we vinden nog een plekje op Parking 1 dus aan de haven. Het is al wat later in de middag dus snel naar het kleine Britse staatje. Zonder al te veel moeite door de douane met onze Stella en dan op naar de landingsbaan die we over moeten steken.
We hadden het al eens gezien op YouTube en over gelezen maar dat blijft toch apart. Zeker als vlak voor je alle slagbomen, hekken enz.. dichtgaan omdat er een vlieger aan komt. Niet veel later zien de British Airways machine landen en mogen we verder. Bij The Hendrix pub houden we even halt. Drinken en eten wat en gaan dan naar het centrum. Het is al wat later dus een aantal winkels zijn al gesloten en de rest gaat eigenlijk dicht als we er langs lopen. Toch krijgen we goede indruk van Gibraltar.
Op de terugweg naar de Camperplaats vind onze Stella het nodig om de landingsbaan toch maar even te vervuilen. Midden op de tarmac gaat ze rustig zitten kakken. Tot hilariteit van de overige mensen die terug wandelen naar Spanje. Bij de grens worden we nog even gecontroleerd maar mogen zonder al te veel problemen terug het land in. Bij de mobilhome begroet Robert met een good evening nog even onze buren uit Wales. Deze komen gelijk naar buiten met wat snaps en we buurten gezellig over het camperleven. Na een aantal borrels zeggen we gedag en trekken ons terug in ons huisje. Het was weer een prachtige dag.
Dinsdag 22 oktober.
Als Robert vanochtend met Stella naar buiten gaat zien hij de rots van Gibraltar omringt door een wolk. En nu net de zon opkomt geeft dat een prachtig gezicht. Na het uitlaatrondje komt hij ook nog langs wat leuke gekleurde boten die je schijnt te kunnen huren. Na het ontbijt en het servicen veraten we de prima camperplaats en gaan op weg naar Tarifa.
Waar we vorig jaar nog op het meest Noordelijke punt van het vaste land in Europa, de Noordkaap, zijn geweest willen we nu zeker het meest zuidelijke puntje van het vaste land van Europa natuurlijk niet missen. Het is iets meer dan een uur rijden maar dan parkeren boven in Tarifa bij de Lidl.
Als we uitstappen begrijpen we gelijk waarom het hier zo geliefd is door kitesurfers. Het waait hier behoorlijk. We gaan te voet naar het dorp. Het eerste stuk is niet veel bijzonders maar eenmaal bij het oude centrum wordt het allemaal toch veel leuker. We lopen wat rond en als we een tapas bar zien met zicht op de haven is het lijd voor onze lunch. Helaas zien we op de kaart niet veel van echte tapas staan.
We bestellen een tomaten salade met avocado, sardines en baby squid. Maar eerlijk is eerlijk het smaakt fantastisch. Daarna wandelen we eerst langs de haven naar het ‘eiland’ waar dus het zuidelijkste puntje zich bevind. Een smalle weg er naar toe scheid de middellandse zee van de Atlantische oceaan. Lang het strandje worden we bijna gezandstraald maar dat is over als we wat verder op de weg zijn.
Het is redelijk druk en de meeste zitten ook te genieten van het schouwspel van de Kitesurfers. Helaas is het eiland afgesloten dus veel verder dan het hek aan het einde van de weg komen we niet. We genieten nog wat van de surfers en wandelen dan door het centrum terug naar onze mobilhome. Nog even boodschappen doen bij de Lidl en we kunnen weer verder.
We verlaten het winderige Tarifa op weg naar een camperplaats wat verderop. Hopen dat het daar wat minder waait. Jeannette heeft eerst nog een plek gevonden net buiten Tarifa maar dat blijkt niet veel te zijn. Dus verder naar onze eerste keuze in Zahara de los Atunes. Hiervoor rijden eerst richting Barbate en dan zo’n 15 kilometer terug langs de kust. Als we aankomen zien we echter niet veel activiteit ter plaatse. Wat blijkt het is sinds september gesloten. Dan maar weer terug naar Barbate. Daar rijden we naar de CP bij de haven. Altijd leuk bij de bootjes.
Woensdag 23 oktober.
Er was weer genoeg wind vannacht. De mobilhome schudde af en toe goed heen en weer. Als we opstaan waait het nog steeds maar niet meer zo hard. Stella vermaakt zich tijdens de ochtend wandeling nog even met de poezen die hier rondzwerven en dan na het ontbijt is het tijd om te servicen en te vertrekken.
Vandaag willen we een stuk richting Portugal rijden. Omdat Google steeds een route pakt via Sevilla besluiten we maar met snelwegen in te stellen. Ook nu gaat het via de grote stad maar het is wel sneller. Op de rondweg hebben we wat file maar als we dat gehad hebben is het zoeken naar een lunch plek.
In Benacazón vind onze navigator weer een prima plaats met een schitterend uitzicht. Wel jammer dat die Spanjaarden hun zooi niet op ruimen maar verder een prima plek 👍🏼
Na de lunch gaan we verder richting Portugal. Google houd zich vast aan allen geen tolwegen en stuurt ons dus weer over de snelweg. Gelukkig is het nog maar een kleine honderd kilometer maar na zo’n 70’ vonden we het genoeg. We nemen de afslag en gaan verder binnendoor. En o ja nadat we deze ochtend in de buurt van Cadiz op de zoutvlaktes honderden flamingo’s hebben gezien zien we vanmiddag veel ooievaars vliegen.
Het is tegen half 4 als we aankomen aankomen op camperplaats The Owl. Uitgebaat door een Nederlander net voor de grens met Portugal. We worden hartelijk ontvangen en genieten de rest van de middag in de zon langs de camper. Heerlijk hier houden we het wel vol tot morgen.