Donderdag 24 oktober.
Gisteravond hoorden we toch af en toe wat druppels vallen. Niks erg maar toch. Buiten wat geblaf van honden was de nacht ook verder rustig. Als we wakker worden is het wat bewolkt maar qua temperatuur is het prima. Zoals elke dag doen we ons eigen ding en gaan dan weer op pad, richting Portugal dit keer.
Wel stoppen we eerst nog bij een winkelcentrum in Ayamonte omdat we nog wat moeten kopen voor morgenavond. Dan is het feest van Emma die achttien wordt en daar zijn we uitgenodigd. Na de inkopen pakken we de brug naar Portugal. Wat opvalt is dat aan zowel de Spaanse als aan de Portugese kant veel controles zijn.
Gelukkig mogen we overal doorrijden. Eenmaal in Portugal gaan we op zoek naar een plek om te lozen en te wassen. We hebben na twee weken al een behoorlijke volle wasmand dus dat moet gedaan worden. We vinden een camperplaats in Tavira die aan al onze wensen voldoet. Als we aankomen moeten we eerst een plek zoeken voordat we ingeschreven kunnen worden.
We kunnen ook alleen lozen voor 4 euro maar dan mag je geen gebruik maken van de wasmachines 🤔 Omdat we toch moeten wassen boeken we dan maar voor een nacht, a 11 euro en parkeren op plaats 37. Snel de was pakken en in de laatste vrije machine gooien. Dan nog even drogen, alles legen en we kunnen weer verder.
Lees voor kip, konijn. Met andere woorden niks veranderd zo snel als we weg zijn met de mobilhome. Waar we vanochtend dus nog dachten even een wasje te doen en dan verder trekken blijven we vandaag gewoon in Tavira. Omdat we dus ook gelijk maar, onze dekbedden en de rest wilde wassen, de camperplaats niet zo slecht is, en omdat het dorpje Tavira wel leuk blijkt blijven we toch maar een nacht.
Betaald hadden we toch al dus waarom niet. Na drie wasmachines te hebben gedaan en de was al grotendeels gedroogd te hebben gaan we te voet naar het centrum. Volgens Google zo’n klein twee kilometer dus prima te doen. In het centrum rondom de oude brug wandelen we wat rond en belanden zoals gewoonlijk op een terrasje voor een drankje en wat tapas.
Natuurlijk raken we door Stella, die weer veel aandacht krijgt, aan de praat met wat Canadezen en Amerikanen dus gewoon gezellig weer. Het is alweer zes uur geweest, voor ons dus 19:00 door het tijdsverschil, als we terug wandelen naar de CP. Daar wordt nog even gedoucht en dan is het alweer rust voor vandaag.
Vrijdag 25 oktober.
Na vannacht weten we weer waarom die grote camperplaatsen toch echt niks voor ons zijn. Bij de buren ging twee keer het alarm af en achter ons waren ze de hele nacht aan het inpakken keek het wel. Helaas is het deze ochtend ook nog eens bewolkt en fris dus tijd om snel te vertrekken. Het maar een klein stukje wat we moeten vandaag naar Vilamoura.
Vandaag is Emma, de oudste dochter van Harold en Jill, jarig en daar gaan we dus even op bezoek. Daarbij zijn we ook uitgenodigd op het feestje vanavond in de Thai Beach Club. Het is nog voor de middag als we op Een grote parking vlak bij de haven parkeren. Er staan nog wat busjes dus hier kunnen we prima verblijven.
Als we staan bellen we Harold die ons komt halen en ons gelijk maar een rondleiding geeft in de buurt. Als even later ook Jill en de kinderen er zijn, wandelen we naar de haven om een koffie te drinken. Voor de lunch wandelen we terug naar het hotel waar we ook ouders van Jill begroeten.
Zij zijn speciaal uit Engeland overgevlogen om de 18e verjaardag van hun kleinkind te vieren. De rest van de middag wandelen we met Stella langs de haven. Die kan vanavond niet mee dus die laten we maar even goed moe worden. Om zes uur staan we bij Harold en Jill op de stoep. Voordat we naar de beach club gaan proosten we eerst nog even met de hele familie op de jarige.
Een uur later ter is het tijd om naar Thai Beach club te vertrekken. Er is vanavond een Halloween thema dus al het personeel is geschminkt. Met lekker eten, drinken en live muziek zit de sfeer er gelijk goed in. Het werd een latertje.
Zaterdag 25 oktober.
Na een super gezellige avond zijn we toch weer redelijk op tijd wakker. Niet geheel fris maar oké. Als we aan de koffie zitten komt Harold langs, hij drinkt even een bakkie mee en gaat dan naar de supermarkt om brood te halen. Als wij klaar zijn met alles nemen we nog even afscheid van de familie en rijden dan verder richting Albufeira. We willen wel even kijken bij het hotel waar we in 2014 verbleven.
Alhoewel het vanochtend stralend weer was krijgen we bij aankomst bij het hotel de eerste regendruppels. Weervrouw Jeannette raadpleegt snel al haar apps en ziet dat het voor de hele dag zal zijn. Enige uitzondering zou Sagres zijn. Het plaatsje wat helemaal aan de zuid west kant van Portugal ligt.
Nu wilde we toch al die kant uit dus dat komt goed uit. We hadden graag nog wel wat van de mooie kust willen zien maar dat hadden we in 2014 ook al eens gezien. Om daar nu in de soms stromende regen te blijven. Nee dan maar naar Sagres. Als het even droog is zoeken we nog wel even een leuke plek om te lunchen maar ook daar bleef het niet lang droog.
Als we dichter bij Sagres komen zien we af en toe weer een zonnetje. We rijden eerst door naar het stadje om daar het fort te bekijken. We parkeren op de grote parkeerplaats en wandelen dan langs de hoge kliffen naar de ingang. Toch mooi om te zien die hoge rotsen en het water wat er tegenaan slaat.
Bij het fort betalen we 6 euro en wandelen dan binnen wat rond. Als we achter ons weer wat donkere wolken zien aankomen wandelen we snel weer richting de uitgang. Juist op tijd zijn we in de tunnel die toegang verschaft tot het fort. De regen valt weer even met bakken uit de lucht en daarbij waait er een behoorlijke wind. Als het even wat minder wordt wandelen we toch maar terug naar de camper.
Het weer is weer opgeklaard en we zien de vuurtoren van Cabo de São Vicente weer zien. We besluiten dan ook om die te gaan bezoeken. Na een tocht van zo’n 7 kilometer parkeren we vlak bij de vuurtoren. Maar zodra we willen uitstappen missen we iets, het trapje wat we nog maar net gekocht hadden hebben we laten staan bij de parking van het fort. Hier bij de vuurtoren blijkt toch minder te doen dan bij het fort en de toren zelf is ook afgesloten. Na een rondje gewandeld te hebben gaan we dan ook weer terug naar de camper.
Als we terugrijden van de vuurtoren komen we bijna langs de parking waar we ons trapje zijn vergeten. Toch snel maar even kijken en ja hoor hij staat er nog. Gelukkig pakken we hem snel weer mee en gaan dan op zoek naar een plek voor de nacht. We lezen in de reviews op Park4Night dat je dus niet zo makkelijk ergens kan parkeren en dat er behoorlijke boetes worden uitgedeeld.
Dus op zoek dan maar naar een echter camperplaats. We kijken eerst ergens op de parking van een Aldi maar dat vinden we maar niks. Dan maar door naar Figueira, daar is een betaalde plek dus kijken of er nog plaats is. Het zit ons mee en we krijgen een plaatsje op de camping/camperplaats.
Zondag 27 oktober.
Als we wakker worden om half acht is het al helemaal licht buiten. Dit komt natuurlijk doordat de klok vannacht een uur terug is gezet. Op de volle camperplaats wordt het weer wat levendig en we maken ons klaar om te vertrekken. Na het ontbijt en de afwas gaan we alles nog even legen, betalen en dan rijden we verder.
Vandaag willen we door het Parque Natural do Sudoeste Alentejano e Costa Vicentina rijden een park wat zich uitstrekt van Sagres tot aan Sines langs de kust. Het blijkt een goede keuze te zijn. Omdat we allebei niet echt veel hebben met de drukke hotels en het toeristische gebeuren aan de Algarve zijn we blij met de rust en de mooie natuur.
Na eerst een gedeelte doorbeet toch wel bergachtige binnenland te hebben gereden belanden we dan toch weer aan de kust. Maar wat een verschil met de drukke kant aan de Algarve. Wel apart is dat we ons daar ineens afvragen waar we zijn beland tussen de zebra’s en de struisvogels🤔
Na ons Zuid Afrikaans avontuur tussen de zebra’s en struisvogels rijden we verder naar Farol Cabo Sardão. Nog zo’n pareltje aan de kust. Als we door het dorpje rijden zien we dat daar al veel auto’s en ook wat campers geparkeerd staan. Hmm en het is nog best een eindje. Gelukkig zien we dan ook dat er een marktje aan de gang is dus daar zullen die geparkeerde auto’s dan wel voor zijn.
Als we dan iets verder mag een bord met P linksaf zien staan blijven we stug rechtdoor rijden. Eind goed al goed, als we bij het eindpunt aankomen kunnen we daar nog makkelijk parkeren bij het voetbalveld. Robert krijgt gelijk een beetje het Henningsvear gevoel. Een voetbalveld zo dicht bij de oceaan. We wandelen wat rond langs de hoge kliffen en gaan dan verder.
We hebben genoeg gereden vandaag vinden we. Tijd om een plek te zoeken om te genieten van een mooie zonnige middag en de nacht. Toch vinden we dat lastig in Portugal. Overal zien we verbodsborden voor mobilhomes en caravans. We weten niet zeker of dat alleen voor te overnachten is of ook om overdag te staan. Overnachten doen we zeker niet aangezien we op Park4Night allerlei berichten zien van hoge boetes.
Dus dan maar op zoek naar een officiële camperplaats of camping. Maar eerst moeten we nog wat boodschappen doen. In de plaats Odemira vinden we een Intermarche maar daar moeten we wel wat voor omrijden. Met de boodschappen binnen gaan we op weg naar onze gekozen camperplaats.
Als we daar aankomen zien we alleen oude caravans en boten, niks voor ons dus, een tweede camping ziet er uitgestorven uit maar de derde, een camping in Porto Covo, is wel leuk. We zoeken een plek uit en gaan nadat we zijn geïnstalleerd nog even naar het leuke dorpje net buiten de camping.
Maandag 28 oktober.
Gisteravond hebben we nog even gekeken naar de Formule 1 maar daarna gingen de ogen toe. Door de wind hoorden we de bladeren van de boom achter ons tegen de mobilhome aantikken waardoor we dachten dat het regende. Gelukkig is het als we wakker worden nog prima zonnig weer en gaan we na onze vaste routine op pad. Richting Lissabon.
Het is nog zo’n tweehonderd kilometer dus Google geeft aan dat we er vroeg in de middag zullen aankomen. Na ruim honderd kilometer gereden te hebben is het tijd voor een pauze. Jeannette heeft weer iets aparts gevonden. Een verlaten dorp. Als we er aankomen is het toch wel apart. Het is geen Doel zoals in België maar toch. Leuk om even gezien te hebben.
Na de bezichtiging van het verlaten dorp gaan we verder naar Lissabon. Het is tegen half twee als we ons gaan aanmelden bij de receptie. Niet veel later hebben we een plek en staan we geïnstalleerd. Voor een camping zo dicht bij de grote stad vinden 29 euro nog wel meevallen, zeker omdat het alles inclusief is. Omdat de stroom dus inclusief is gaan we die dan ook maar voor het eerst deze vakantie gebruiken. Scheelt in ieder geval weer wat gas voor de koelkast.
Dan is het tijd om het centrum in te gaan. Bij de receptie horen we dat honden niet op de bus mogen dus bestellen we een Uber. We hebben ontdekt dat je er dus ook een kan bestellen voor met een huisdier 😘 Al na 3 minuten staat de eerste chauffeur voor ons en als ze Stella ziet vind ze haar te groot en mogen we niet mee. Oké dan maar een andere bestellen. Deze doet totaal niet moeilijk en voor 10,99 euro staan we een klein half uurtje later voor het Hard Rock café van Lissabon.
Daar de tweede tegenvaller, ze hebben geen buitenterras en dus mag ons hondje niet binnen. Dan maar even een souvenir kopen en maar verder. We wandelen langs de typische treintjes die stijl omhoog gaan naar boven. Daar boven is een marktje met drank en hapjes. Uiteraard drinken we iets en genieten van het uitzicht over de stand.
Een beetje bekomen van de steile klim wandelen we langs de andere kant weer naar beneden richting de haven. Al snel blijkt dat Lissabon toch echt wel een leuke stad is. Op het Praça do Comércio vinden we een tafeltje bij Azul, een visrestaurant. We bestellen een vis plateau en dat was een voltreffer.
Na het eten zien we de zonsondergang van af de kade achter de beroemde brug, Ponte 25 de Abril. Dit overigens met honderden mensen waarvan een aantal toch ook even moeten knuffelen met ons Stella. Zodra de zon onder is wandelen we nog door de vele leuke straatjes en over de mooie pleinen in de stad.
Nogmaals hier willen we zeker nog eens terug. We kopen nog wat souvenirs en bestellen dan weer een Uber. Deze keer geen problemen en tegen zeven uur zijn we terug bij de camping. Een mooie dag rijker.
Dinsdag 29 oktober.
Als we na een heerlijke rustige nacht in Lissabon klaar zijn met ons ochtend ritueel is het tijd om weer te vertrekken uit de grote stad. We leveren de pasjes in en rijden dan binnendoor verder naar het noorden. Het begin is door de voorsteden van de hoofdstad en dus chaotisch. Eenmaal de voorsteden uit wordt het wat rustiger.
De wegen ook slechter maar minder druk verkeer en de omgeving natuurlijker. Onderweg wordt de route regelmatig bij gesteld door navigator Jeannette zodat we de mooie groene routes volgen. Rond de middag als het tijd is voor de pastel de nata vindt ze weer een mooi plekje pal langs een baai. We denken dat dit in hoogseizoen niet toegestaan is maar nu staan we zowat alleen.
Na de lunch vervolgen we onze binnendoor route richting Nazaré. Tegen drie uur parkeren we boven de stad dicht bij de bekende vuurtoren met zicht over de oceaan. Het duurt even voordat we een plek vinden waar we een beetje vlak staan maar daarna gaan we op pad naar het centrum van het surfers dorp.
Uiteraard wandelen we via de trappen na beneden. Het is een behoorlijke afdaling maar het uitzicht over het dorp en het strand is meer dan de moeite waard. Eenmaal beneden aan de boulevard stoppen bij een terrasje voor een drankje. Daar blijkt dat zowel Robert als Jeannette de portemonnee is vergeten.
Gelukkig heeft Jeannette nog wat cash en heeft Robert nog zijn telefoon waar hij mee kan betalen, die telefoon die Jeannette ook vergeten is. Na ons drankje wandelen we verder langs het strand, Jeannette koopt nog een souvenir en Robert belt zijn collega die hier woont. Niet veel later ontmoeten we Joep en zijn vriendin en zoeken we een plaats om wat gezellig samen te drinken en te eten. Het is al tegen half acht als we afscheid nemen en we het treintje omhoog terug nemen.
Woensdag 30 oktober.
Wat heerlijk wakker worden was me dat vanochtend. Vanuit ons bed hebben we een prachtig zicht op het strand waar om acht uur al vele surfers zich hebben verzameld om te genieten van de golven. Prachtig voor hun maar wij genieten evenveel van het schouwspel vanuit ons bed. Na onze traditionele eerste bak koffie wandelen we naar Forte de São Miguel Arcanjo waar je een prachtig uitzicht hebt over de baai van Nazaré.
Dan is het wachten tot 10 uur wanneer de poort opengaat. Een Duitser die niet kan wachten trek de ketting aan de andere kant van de CP van de paal af omdat hij door wil. Wij buurten gezellig met Nederlandse mede camperaars. Waar we gister nog van plan waren om richting Porto te gaan veranderen we van gedachten nadat we op onze kaart met suggesties hebben gekeken.
Niet alt te ver van Nazaré bevinden zich de Grutas de Moede. Dus als eerste maar die kant op. Vlak voor de grotten vinden eerst nog een service plek en dan op naar de grotten. Tegen onze verwachting in mag zelfs onze Stella mee naar binnen. We wandelen door de grotten tot een diepte van 45 meter. Het is echt indrukwekkend om te zien. Na onze toch door de grotten krijgen we ook nog een zoete wijn te proeven met wat brood uit de omgeving. De wijn is echt te zoet maar andere kan ons wel bekoren. Je raad het al, we kopen twee flessen wijn en gaan dan weer verder.
Onze volgende stop voor de lunch is in de buurt van Tomar. Hier bevindt zich Aqueduto do Convento de Cristo. Een indrukwekkende bogen brug. Via YouTube hadden we deze al eens gezien en nu we toch in de buurt zijn willen we dat niet missen. Eenmaal daar is het echt indrukwekkend en we zijn verbaasd hoe rustig het eigenlijk is. Totaal niet erg natuurlijk voor ons maar toch. Voor ons is dit toch leuker dan de drukte van de Algarve.
Na de lunch bij het aquaduct staat het geografisch middelpunt van Portugal op het programma. Ook dit hebben we gezien op YouTube en het leek ons wel leuk. Onderweg er naar toe vragen we ons eigenlijk af wat dat nu is van België en Nederland en of daar ook iets staat.
Als we aankomen bij het midden van Portugal zien we dat we ook wel op een van de hoogste punten staan in de omgeving. Ook hier is het super rustig en we wandelen dan ook heerlijk rond. Oh ja het middelpunt van België is Buggenhout en van Nederland is dat Lunteren. En inderdaad er is ook wel iets van een teken welke dat aangeeft. Voor ons een leuke wetenschap die we zeker overal willen gaan bezoeken.
Vlak voordat we bij het geografisch middelpunt van Portugal waren kwamen we op de N2. Die weg staat bekend als een van de weinige wegen ter wereld die een heel land doorkruisen. De N2 van Portugal loopt van Faro naar Chaves en als je hem helemaal af rijdt kun je zelfs een diploma krijgen. Nu we er toch op zitten volgen we hem een stuk richting Coimbra. En eerlijk is eerlijk het is een fantastisch mooie route, iets voor in de toekomst.
Helaas voor ons is het al wat later en wordt het al langzaam wat donkerder. De regen die we onderweg krijgen helpt daar ook niet bij. Navigator Jeannette heeft gelukkig weer iets gevonden waar we kunnen overnachten. We verlaten de N2 en moeten een weg ruim zes kilometer volgen. Als we daar op rijden krijgt Robert al het zweet in de handen. Zo’n smalle weg door de bergen, we hopen dat we niemand tegen komen. Gelukkig is dat het geval en parkeren we bij een park en wat ruïnes tussen de bergen. Voor ons goed genoeg om te overnachten. Het is tenslotte al bijna donker.