Zaterdag 12 oktober.
Er is gisteravond niemand meer bij gekomen. We spelen nog een spelletje en kijken naar The Masked Singer voordat we naar bed gaan. Na een rustige nacht is Robert om acht uur als eerste wakker. Als hij uit het raam kijkt is hij getuige van een prachtige zonsopgang. Snel een trui aan en naar buiten om wat foto’s te maken.
Eenmaal terug in de mobilhome wordt ook Jeannette langzaam wakker. Ze heeft het koud gehad vannacht dus steken we snel de kachel aan. Na het ontbijt en de service op de camperplaats is het tijd om te vertrekken. Weer gewoon binnendoor zonder snel of tolwegen. De route verschilt behoorlijk met gister. Deze keer meer bergen dus klimmen en dalen. Al snel als we vertrokken zijn zien we een boulangerie.
Gelijk maar stoppen voor een baguette. In de buurt van Riom waar we ook tanken zien we dan ineens borden staan met Puy de Dome. Dat doet bij Robert gelijk een belletje rinkelen. Dat is die vulkaan waar ze in de Tour de France omhoog zijn gegaan. Als we verder rijden zien we de top eigenlijk van alle kanten. Helaas gaat de route er niet langs. Niet veel later is het tijd om te lunchen. Zoals altijd vind Jeannette weer een prachtige plek boven op een heuvel langs een krater waar nog lava steen ligt. Met een prachtig uitzicht genieten we van ons stokbroodje.
Na de lunch trekken we verder. De route blijft prachtig. Prachtige uitzichten op de hoge bergen. Wilde riviertjes waar we langs rijden, echt zoveel leuker dan over de snelweg. Tegen een uur of vier gaan we langzaam op zoek naar een overnachtingsplaats. De CP in Albi die we voor ogen hadden gaan we niet halen. We vinden het genoeg. Een eerste poging in een wat groter dorp eindigt op een volle plek. Er konden ook maar 3 camper staan.
In het volgende dorp, Pradinas, vinden we nog een plek tussen de auto’s achter de kerk. Het is een officiële camperplaats maar omdat er iets aan de gang is bij het naastgelegen gebouw van de brandweer staan er redelijk wat wagens. Als we staan geparkeerd wandelen wat rond in het verder uitgestorven dorp. Het lokale restaurant en bar ziet er al lang verlaten uit. Terug bij de mobilhome zien we auto voor auto vertrekken en al voor 18:00 staan we alleen.