Donderdag 16 mei.
Deze ochtend wandelen nog wat in de buurt van de haven naar de zee. Lekker rustig met de hondjes. Iets na 10 uur is het tijd om te vertrekken. We willen vandaag de Margriet route volgen. Daar zijn we gister vanaf Aarhus al mee begonnen en deze loopt pal langs de CP dus. Het eerste stuk is prima te doen. De bordjes staan goed op tijd aangegeven.

Helaas gaat het toch ergens fout en zien we geen bordjes meer. We besluiten dan om een stuk af te snijden en ergens de route weer op te pakken. In Horsens stoppen we voor wat boodschappen bij de lokale super en zien we de eerste bordjes van de route weer.



We volgen de route verder naar het zuiden. Het blijft een fantastische route alhoewel het soms wel zoeken is naar de bordjes. De ene keer rijden we door het bos, dan de heuvel of de oneindige velden met landbouw. Rond een uur is het tijd voor de lunch. Zoals altijd vind Jeannette weer een prima plek bij een visvijver.


Na de lunch proberen we de route weer op te pakken. Helaas door wegwerkzaamheden of soms ook door onoplettendheid zijn we regelmatig de route kwijt. In de buurt van Hvidbjerg zien we dan ineens een toeristisch punt. Uiteraard stoppen we even en wandelen naar de hoge duinen langs de Vejle fjord. Het uitzicht is prachtig maar de stevige wind doet ons al snel omkeren.


Alsof ze het erom doen, maar zodra we wegrijden vanaf Hvidbjerg zien we ineens weer bordjes van de Margriet route. Omdat we al een plek op het oog hebben voor vanavond laten we de route voor wat ze is en volgen de navigatie naar Hejls. Na zo’n 55 kilometer parkeren we in het bos op een mooie rustige plek.

Het valt gewoon op dat het hier zowat wind stil is. Een genot na alle dagen die harde wind. Dat we dan wel in de schaduw zitten en niet in de zon nemen we dan maar voor lief. De temperatuur is in ieder geval goed. In de verte horen we het ruisen van de golven, we wandelen even naar de kust en krijgen gelijk de volle laag wind. Het waait zelfs zo erg dat we nog een tak van een omgevallen boom zien afbreken.


We wandelen een stuk langs de kust en het valt op dat er zoveel omgevallen bomen liggen in de zee. Blij dat we niet aan de kust staan. Terug bij de mobilhome is het weer rustig. We genieten nog buiten van een aperitief en een nootje. Je hoort ons niet klagen.
