Dinsdag 22 oktober.
Als Robert vanochtend met Stella naar buiten gaat zien hij de rots van Gibraltar omringt door een wolk. En nu net de zon opkomt geeft dat een prachtig gezicht. Na het uitlaatrondje komt hij ook nog langs wat leuke gekleurde boten die je schijnt te kunnen huren. Na het ontbijt en het servicen veraten we de prima camperplaats en gaan op weg naar Tarifa.
Waar we vorig jaar nog op het meest Noordelijke punt van het vaste land in Europa, de Noordkaap, zijn geweest willen we nu zeker het meest zuidelijke puntje van het vaste land van Europa natuurlijk niet missen. Het is iets meer dan een uur rijden maar dan parkeren boven in Tarifa bij de Lidl.
Als we uitstappen begrijpen we gelijk waarom het hier zo geliefd is door kitesurfers. Het waait hier behoorlijk. We gaan te voet naar het dorp. Het eerste stuk is niet veel bijzonders maar eenmaal bij het oude centrum wordt het allemaal toch veel leuker. We lopen wat rond en als we een tapas bar zien met zicht op de haven is het lijd voor onze lunch. Helaas zien we op de kaart niet veel van echte tapas staan.
We bestellen een tomaten salade met avocado, sardines en baby squid. Maar eerlijk is eerlijk het smaakt fantastisch. Daarna wandelen we eerst langs de haven naar het ‘eiland’ waar dus het zuidelijkste puntje zich bevind. Een smalle weg er naar toe scheid de middellandse zee van de Atlantische oceaan. Lang het strandje worden we bijna gezandstraald maar dat is over als we wat verder op de weg zijn.
Het is redelijk druk en de meeste zitten ook te genieten van het schouwspel van de Kitesurfers. Helaas is het eiland afgesloten dus veel verder dan het hek aan het einde van de weg komen we niet. We genieten nog wat van de surfers en wandelen dan door het centrum terug naar onze mobilhome. Nog even boodschappen doen bij de Lidl en we kunnen weer verder.
We verlaten het winderige Tarifa op weg naar een camperplaats wat verderop. Hopen dat het daar wat minder waait. Jeannette heeft eerst nog een plek gevonden net buiten Tarifa maar dat blijkt niet veel te zijn. Dus verder naar onze eerste keuze in Zahara de los Atunes.
Hiervoor rijden eerst richting Barbate en dan zo’n 15 kilometer terug langs de kust. Als we aankomen zien we echter niet veel activiteit ter plaatse. Wat blijkt het is sinds september gesloten. Dan maar weer terug naar Barbate. Daar rijden we naar de CP bij de haven. Altijd leuk bij de bootjes.