Zaterdag 2 november.
Na een heerlijk rustige nacht schijnt vanochtend de zon weer volop. We besluiten dan ook om na het ontbijt nog even naar het centrum van Bragança te wandelen. Zo gezegd zo gedaan, tegen half tien wandelen we weer door het slot naar het centrum. Omdat we hier vorig jaar mei ook al zijn geweest komt het meeste ons nog wel bekend voor. Op het plein in het centrum is een klein marktje en wij nemen plaats op een terras voor een koffie met Pastel de Nata.
Dan nog een wandeling door de leuke straatjes waar Jeannette nog een Portugees vlaggetje kan scoren voor op haar rugzak. Eenmaal terug bij de mobilhome als we willen vertrekken wil hij niet starten. Alle lampjes gaan wel branden maar het is of de startmotor niet wil werken. Ook zien we een melding van een of andere filter. Als we het nog een paar keer proberen dan start hij alsnog. Wel vreemd dus in de gaten houden. We lozen nog even het grijs water en de wc, met draaiende motor, en dan gaan we op pad richting Spanje.
We gaan op weg naar Mirador de Orellán. Dat is een platform waar je mooi uitzicht heb over Las Médulas, een oud goudzoekers gebied uit de Romijnse tijd en tevens UNESCO Wereld erfgoed. Maar zoals vaker hebben we ons niet goed ingelezen dus zal het op een teleurstelling uitdraaien. Het eerste stuk door de bergen is weer prachtig. Schitterende uitzichten na elke bocht. Als we even later door een dorpje rijden en een Repsol naftstation zien gaan we toch even tanken. Een spannend moment of de motor daarna weer gewoon start.
Gelukkig start hij weer gelijk en opgelucht rijden we verder. Op zo’n 5 kilometer van ons doel wordt het al wat drukker. We zien overal al auto’s geparkeerd staan langs de weg maar wij rijden stug door. Even later wordt het steeds smaller en gaat het stijl omhoog. Jeannette meent dat ze een verbodsbord heeft gezien voor bussen, campers en caravans maar dat weten we niet zeker. Als we dan eindelijk boven zijn mogen we niet meer verder.
De weg is afgesloten en iedereen moet daar parkeren. De man van de parking kijkt verbaasd op als hij ons ziet. In het voor ons onverstaanbaar Spaans gebrabbel maken we op dat het hier inderdaad verboden is voor campers. Dus omdraaien en dezelfde weg terug. Zoals al vaker dit verlof hebben we geluk met de tegenliggers en komen we zonder problemen weer op het punt waar inderdaad een verbodsbord stond.
Uiteraard zijn we niet voor een gat gevangen en we proberen via de andere kant naar ons doel te gaan. Helaas zien we ook hier al vele auto’s en ook mobilhomes langs de kant en op parkings staan. Het wordt zelfs zo erg dat we maar omdraaien omdat het met die geparkeerde auto’s wel heel erg smal wordt.
We vinden het genoeg geweest. Op zoek naar een plek voor vannacht dan maar. Op zo’n 16 kilometer vinden we een gratis plek in Toral de los Vados. Aan de rand van het dorp langs het zwembad en een sport park parkeren we onze mobilhome. Het is er vrij rustig dus prima voor vannacht.