Donderdag 7 november.
Onze fles Saint-Émilion van Chateau de Rol smaakte prima gisteravond. Tijdens het kijken van de slimste mens ging hij toch helemaal op. Vanochtend wordt Robert wakker van de vogels. Jeannette slaapt nog dus gaat hij maar naar buiten met Stella. Helaas is de wereld nog steeds bedekt in de mist. Terug bij de camper wordt ook Jeannette wakker, we ontbijten en maken ons klaar voor de volgende etappe van een kleine 6 kilometer naar Pomerol.
Buiten dat Pomerol bekend staat om zijn goede wijn is daar ook een service punt waar we van verbruik willen maken. Net op het moment dat we vertrekken zien we ook de eigenaar van het chateau weg gaan. We zwaaien ter afscheid en rijden dan naar Pomerol. We legen de wc en het grijs water maar als we de euro relais munt erin gooien krijgen we geen water. Dan maar op zoek naar de wijn.
Van onze gastheer gister hadden we al begrepen dat wine tasting in de buurt van Pomerol eerder bij uitzondering is maar dat je wel overal de wijn kan kopen. De eerste chateau die hij noemde zien we wel maak daar zien we ook geen winkel. Iets verderop vinden we dan een shop waar ze Pomerol wijn hebben van 70 van de 140 verschillende chateaus. Ook hier wel kopen maar niet proeven. Uiteraard kopen we weer een paar flessen en gaan dan verder.
Met de wijn op zak trekken we weer verder noordelijk. We hebben vandaag alleen tolwegen uitstaan in Google wat we al snel merken. We worden met regelmaat over de snelweg gestuurd maar oké, we willen vandaag toch wat meters maken dus dan schiet het op. Voor we het in de gaten hebben is het al weer tegen 13:00 uur. Tijd om iets voor de lunch te kopen en dan een plek zoeken. Natuurlijk vind Jeannette weer een prima plek aan een rivier waar we, ja hij doorgebroken, in een heerlijk zonnetje lunchen.
Na de lunch stuurt Google ons na een stuk binnendoor ineens weer de snelweg weg op. 176 kilometer rechtdoor. We overleggen even en besluiten die afstand maar even tandenknarsend uit te zitten en dan gelijk een plek te zoeken voor de nacht. Een leuke plek blijkt lastig. Daarom gaan we bij Vatan van de snelweg af en gaan richting de Camping-Car plek waar we al een pas van hebben sinds onze Golf van Biskaje reis.
Als we willen inchecken ondervinden we van allerlei problemen bij de paal waar we onze pas moeten aanbieden. Niks werkt. Robert laad de pas dan maar via internet op maar dan nog niet gaat de poort open. Gelukkig is daar dan de poetsvrouw, ook zij kan niet naar buiten maar duwt de slagboom omhoog en in die stand blijft hij. Wij dus maar gewoon naar binnen, we hebben tenslotte via internet gereserveerd denken we.
Eenmaal geïnstalleerd blijkt het sanitair gebouw gesloten. Tegenvaller omdat we daar wilden gaan douchen Maar oké we kunnen water vullen dus douchen in de mobilhome gaat ook. Als Robert terug loop naar de ingang is er ale iemand die komt kijken waarom niks werkt, de stroom was uitgevallen maar gelukkig weer hersteld.