Zondag 17 september.
Op wat controles na van de militairen is het vrij rustig op de camperplaats geweest. We hebben nog twee keer een melding gehad van Aurora voor het noorderlicht maar dat was bijna niet te zien door de bewolking. Vanochtend zijn we dan vertrokken naar de Lofoten. De noordelijke Vesterålen laten we deze keer links liggen.
In Steinsland draaien we de brug op en gaan dan rechtsaf richting Harstad. Deze kant van Hinnøya hebben we nog niet gehad. Alleen een tegenvaller voor ons, het is zondag. Alles in Harstad is gesloten. Dan maar door naar de Adolfkanonnen helemaal op de punt. Hmm dat Is op militair terrein en had je een afspraak moeten maken voor een rondleiding.


Een goed begin van de Vesterålen. Dan maar helemaal langs de kust richting Refsnes waar we de pont pakken naar Møysalen National Park. Wat ons wel is opgevallen is dat in dit deel van de Vesterålen vooral boeren zijn in plaats van vissers. Heeft wel als voordeel dat we bijna geen medecamperaars tegen komen.

Als we de pont afkomen rijden we richting Møysalen national Park. Onderweg stoppen we nog wel even voor een serviceplaats. Ook hier weer zo’n wc cleaner.
Na de service rijden we verder op de E10. Omdat het bijna lunch tijd is zoeken we een leuk plekje bij National Park Møysalen. Ten zuiden van het park vinden we een plekje wat verder van de E10. Er staan al twee Finnen maar er is ruimte genoeg.
We parkeren en eten een soepje met brood. Na de lunch is het gestopt met regenen en maken we ons klaar voor een hike met de hondjes. Het is een hike door een nat en drassig gebied. Er zijn geen echte bewandelbare paden dus na een kilometer houden we het voor gezien en gaan we via een route langs het meer terug.


Het is tijd om het beddengoed te wassen. Dus zoeken we een camping op de derde deze trip. Omdat we Sildpollnes Sjøcamp twee jaar geleden al hebben bezocht van deze keer de keuze op Kongsmark camping. De camping ligt niet aan een fjord maar wat meer in het binnenland. Een prima plek met vooral een hoop huisjes en vaste staanplaatsen voor caravans. Gelukkig hebben ze ook een wasmachine en droger en dat is voor ons het belangrijkste.

Eenmaal gearriveerd komt het zonnetje nog wat door dus je hoort ons niet klagen. Tegen 18:00 uur zien we een nieuwe mobilhome de camping oprijden. Het blijkt het Oostenrijkse koppel te zijn die we ook al op de eerste dag van Senja tegen kwamen. We buurten wat gezellig en wisselen nog tips uit. Nu weer hopen op het noorderlicht vanavond.