Donderdag 24 september 2020.
Het is rond acht uur als we opstaan. We willen vandaag rustig aan doen en maar een klein stukje rijden, zo’n 150 Kilometer. Omdat we op de camping van alle gemakken zijn voorzien doen we nog eens een grote kuis. Mobilhome schoonmaken van binnen, chemisch toilet reinigen, vuil water lozen en vers water tanken. Ook proberen we de camper wat schoon te spuiten maar dat mislukt helaas zien we later op de dag.
Even na 10 uur rijden we de camping af richting Storheden. Dit is een groot winkel plein in Luleå, en aangezien we nog wat boodschappen willen doen is dit een prima mogelijkheid. Na een paar kilometer zijn we ter plaatse en parkeren we de mobilhome. Als eerste gaan we naar een XXL sportwinkel. Hier hebben ze werkelijk van alles, wel helemaal aangepast aan Zweden want hier heb je dus ook ijshockey spullen en zelfs geweren voor de jacht. Dat hebben we allemaal niet nodig, wel kopen we voor Robert wat wandelsokken en een trui, voor Jeannette een kleine verrekijker die later vandaag nog goed van pas komt.
Badplats Bad Sägen 
Stella 
Badplats Bad Sägen
Dan door naar de Maxi ICA, een reuze supermarkt waar we nog wat boodschappen doen en nog een spijkerbroek voor Robert scoren. We rekenen af, gaan nog even tanken en dan onderweg naar Glommersträsk, waar we willen overnachten op CP Badplats Bad Sägen. We hebben gelezen en gezien op een vlog van de Mazzel dat je kans hebt op de eland en rendieren op de camperplaats. Voor ons zeker de moeite waard om het te proberen dus gaan we die kant op. Onderweg zitten we kilometers lang achter een zwaar transport van een wiek voor een windmolen maar rond 14:00 uur arriveren we op onze bestemming. De CP ligt een paar honderd meter van de grote weg in het bos. Er staat een huisje waar je in kan, er is een droog toilet en een vuurplaats. Voor ons een prima plek.
Zodra we staan gaan we gelijk even een stukje wandelen bc in de hoop al wat rendieren of eventueel een eland te zien. We zijn zo’ n drie kilometer onderweg maar van wild geen spoor te ontdekken. We nemen plaats in de mobilhome drinken een bakje koffie, lezen en internetten wat. Tegen een uur of half zes ziet Robert ineens wat bewegen op de toegangsweg naar de CP. Even een goeie blik en, ja hoor, het blijkt een groepje rendieren. Door de voorruit van de camper aanschouwen we de kudde die steeds dichter bij komt. Ze naderen tot laten we zeggen 10 – 20 meter. Wat een verrassing!!
De rest van de middag, avond zien we ze niet meer terug. Als de zon onder is gegaan is het pikke donker. Als je buiten loopt zie je geen hand voor ogen. We trekken ons lekker terug in de mobilhome, hebben nog een FaceTime met Romy en de familie de Kort die voor Lara’s verjaardag zijn gaan uit eten, en dan zit onze dag er weer op. We duiken ons bed in.