Zondag 20 September 2020.
Tegen half acht staan we op, we drinken een bakje koffie en ontbijten rustig. Na het ontbijt is het tijd om wat water bij te vullen, het vuil water te lozen en het vuilnis weg te gooien alvorens we vertrekken richting de wildernisroute ons doel van vandaag.
We rijden het eerste deel tot Strömsund over de wegen zoals we de laatste dagen gewend zijn. Heerlijk tussen de bomen, langs meertjes, wat willen we nog meer. Nou de Wildernis route schijnt dus nog mooier te zijn, dus we zijn benieuwd. Neem daarbij de grote kans op rendieren en we zijn helemaal in de stemming.
Aangekomen in Strömsund stoppen we eerst bij de Dollar Store, het valt ons tegen en buiten een kaars en een bot voor Stella kopen we niets. We tanken nog even de mobilhome vol en we zijn klaar om te straten aan de Wildernisroute. De eerste kilometers zijn niet echt zoveel mooier dan we al gezien hebben. Maar naarmate we verder komen komt daar wel verandering in. We rijden langs heerlijke bossen langs de mooiste meren. We stoppen regelmatig op een parking om te genieten.
Opeens zien we het bord Hällingsåfallet, de mooie waterval die langs de route zou moeten liggen. Uiteraard nemen we de afslag en nemen de 29 kilometer onverhard er voor lief bij. Helaas voor ons is het vandaag voor het eerst deze vakantie niet alleen maar droog en af en toe hebben we dus ik regen. Dit maakt dat de onverharde weg dus ook wat drassiger is en onze Hymer er uitkomt te zien als een offroad auto. Maar nogmaals het maakt ons niets uit want de waterval is gewoon alles waard.
Offroad Hymer 
Hällingsåfallet
Als we verder trekken stoppen we nog in Gäddede om bij de supermarkt om wat boodschappen te doen. Daarna gaan we verder met de route en komen we het eerste wild tegen, een ree steekt langzaam voor onze neus de weg over. De afwisselingen tussen bossen en meren volgen elkaar ons el tempo op, ook zien we verschillende kleinere watervallen. Maar verder wild ontbreekt helaas.
Hoe dichter we bij Stekenjokk komen hoe meer het landschap veranderd.het word kaler en meer rotsen natuurlijk met de daarbij behorende snelstromende watertjes en meren. Hoe dichter we bij onze overnachtingsplek op het Stekenjokk plateau komen hoe dieper onze hoop zakt op wild. Opeens zien we de eerste rendieren, ze steken vlak voor ons de weg over. Langzaam lopen ze over de weg voor onze Hymer uit. Jeannette aan het filmen en Robert druk foto’s makend. Het is een voorbode van nog meer rendieren die we zien voordat we op het plateau aankomen.
Het Stekenjokk plateau is niks meer dan grote open vlakte met water boven de boomgrens. Vandaag is het zeer rustig en er staat een mobilhome op de parking. Het regent dan ook dat het giet en het waait enorm. Het houd ons in ieder geval niet tegen om hier toch te overnachten. Er komen nog wel wat campers even kijken naar die vertrekken ook weer snel. Het ziet er naar uit dat we met twee wagens hier overnachten. Hopelijk is het morgenvroeg wat droger zodat we wat kunnen wandelen en foto’s maken.
Rendieren op de Wildernisroute
