Donderdag 30 septmber 2021.
Het is rond 18:00 uur als we met twee mobilhomes verzamelen bij de familie de Kort. De mannen vertrekken vandaag richting Roubaix voor een weekendje koers. Dit weekend word namelijk de uitgestelde editie van Parijs-Roubaix verreden. Voor ons een mooie gelegenheid om die, na wat andere klassiekers die we al gezien hebben, te gaan bezoeken.
Rond negen uur stoppen we bij Parking Le Vert Marais in de buurt van Doornik. We parkeren de campers, betalen en nemen dan een welverdiende pint. Het grootste gedeelte hebben we afgelegd, morgen nog een 10 kilometer tot aan het parcours en dan een plekje zoeken. Uiteraard blijft het niet bij die ene pint. Het is dan ook al middernacht geweest als iedereen zijn bed opzoekt.
Vrijdag 1 oktober 2021.
Onder een waterig zonnetje worden we wakker, Snel wat opruimen, het chemisch toilet legen, water vullen en dan op pad richting Roubaix. Het plan is om op de parcours in tegenover gestelde richting te rijden en dan een plekje te zoeken. Binnen een paar kilometer zitten we al op de route. Bij de eerste kasseistrook die we tegenkomen, die van Gruson, is men druk bezig met het opbouwen van de bogen boven de weg.
Omdat het even duurt nemen we een omweg over een andere kassei strook en komen dan aan bij het eindpunt van strook 5 Carrefour de l’Arbre. Deze bekende zeer zware strook is natuurlijk een droom om op te kunnen staan, dus rijden we hem op. Na een paar honderd meter zien we gelijk al de gendarmerie staan bij een rijtje mobilhomes. We lachen even vriendelijk en rijden door.
Dan ongeveer op de helft van de strook zien we aan de zijkant een plekje wat redelijk vlak is en waar we wel zouden kunnen staan. De keuze is snel gemaakt, we parkeren en installeren ons, nog wel met een angstig gevoel dat we misschien toch wel moeten verkassen nog.
Na het ontbijt dat we nog tegoed hadden is het tijd om toch even wat te verkennen. We wandelen eerst richting Camphin en Pévèle, daar waar de Carrefour de l’Arbre start. Als wandelend over de kasseien groeit het respect voor de mannen en vrouwen die hier dit weekend moeten passeren. Wat een kuilen en ongelijk liggende keien zijn dat.
Bij de start van de strook valt ons oog op een gemeentelijk verordening. Verboden te parkeren van vrijdag tot en met zondag. Toch nog wel onzeker over onze plek lopen we terug. Toen we daar net langs kwamen dachten we iets gezien te hebben waar we iets kunnen drinken. Helaas voor ons blijkt het een gastronomisch restaurant te zijn L ‘Arbre.
Weer terug bij de camper zien we dat er overal mobilhomes worden weggestuurd. Gelukkig voor ons laten ze ons met rust, we denken dat we ver genoeg van de weg staan. We besluiten dan maar de nog nooit gebruikte voortent van de Baai kar op te zetten. Dit is door de hevige wind die is komen opzetten toch niet ze een twee drie gedaan.
Ondertussen zien we de eerste renners voorbij komen die aan het verkennen zijn, Zo zien we AG2R met Greg van Avermaet en Oliver Naesen langskomen, maar het hoogte punt is toch wel de ploeg van Alpecin-Fenix met Jasper Philipsen, Tim Merlier en Mathieu van der Poel.
Helaas begint het ook nog eens te regen en neemt de wind nog meer toe. We besluiten om de tent toch maar te laten voor wat het is. DIt zou alleen tot stukken kunnen leiden. Dan maar de mobilhome in, wat drinken, eten en wachten totdat de meiden komen.
Tegen 21:00 komen de kids aan, we parkeren de auto nog voor de mobilhomes en zien dat de regen al zijn werk heeft gedaan. De grond waarop we staan is al behoorlijk verzadigd en is dus behoorlijk drassig. We nemen met zijn alle plaats in de camper en drinken nog iets.
Zaterdag 2 oktobert 2021.
Afgelopen nacht heeft het nog hard gewaaid en geregend, Echter als we opstaan is het droog, Iets tegen 07:00 uur werden we wakker van wat mensen die spandoeken aan het plaatsen waren. Vandaag komen als eerste wat liefhebbers en de dames aan bod voor hun Parijs-Roubaix.
Langs het parcours zien we nu toch wel wat meer mobilhomes staan en alhoewel sommige controle krijgen van de politie en weg moeten mogen wij gelukkig blijven staan. We ontbijten in de campers, zonder Johan die de hele nacht wat ziek is geweest, en gaan dan op pad richting het dorpje Camphin en Pévèle.
We stoppen even bij de start van Carrefour de lÁrbre voor wat foto’s bij de boog. De boog waar de meiden gisteravond bij aankomst nog de sticker van Bent hebben geplakt. Op de route is het al druk met liefhebbers die onder weg zijn naar de Veldrome in Roubaix.
In het dorp vinden we een cafe brasserie echter is die omdat er twee bruiloften zouden zijn gesloten. Dan maar een bezoekje aan de bakker en terug. Hier is ook niks te doen. Op de terugweg lopen we wel nog naar de 4 sterren strook Camphin en Pévèle die pal voor de strook waar wij staan ligt.
Hier is het wel druk met mobilhomes, een lange rij op een zijweg aan het einde van de strook. We zijn het er al snel overeens dat wij mochten we mogen blijven staan we superveel geluk hebben. Eenmaal terug op onze plek worden de stoelen buitengehaald. De BBQ aangeslingerd en we genieten van de coureurs die voor ons langs rijden.
Morgen is overigens ook de laatste keer dat Michel Wuyts zijn live verslag doet van de koers, uiteraard willen we dat niet onopgemerkt voorbij laten gaan dus maken we een spandoek met de tekst, Merci Michel! De rest van de middag eten en drinken we iets en wachten op de dames.
Zo rond 16:00 uur zien we de helicopters die de beelden verzorgen van de koers in de verte aankomen. Elizabeth Deignan rijd op kop gevolgd door Marriane Vos. De britse houd dit vol tot op de piste in Roubaix en is zo de eerste vrouwelijke winnar van Parijs Roubaix.
Indrukwekkender zijn de beelden van de vrouwen die veel later ons passeren. Gehavend door valpartijen en huilend op de fiets. Hier zie je de echte helden van de Hel van het Noorden. Afzien maar toch willen binnenkomen op de wielerpiste in Roubaix, RESPECT!!!
Tegen de avond begint het weer te regenen, we duiken maar snel weer naar binnen. Drinken iets doen wat spelletjes en gaan dan naar bed. Er word veel regen voorspelt dus bang afwachten hoe het morgen zal zijn.
Zondag 3 oktober 2021.
Vandaag is de dag van Parijs-Roubaix 2021. Als we wakker worden regent het nog steeds, zoals het de gehele nacht heeft gedaan. Langs de mobilhomes staat het gewoon blank. Benieuwd of we hier vanavond na de wedstrijd nog wel weg geraken.
Tom is al als eerste buiten, met een schep is hij druk bezig om greppels te graven zodat het vele water weg kan lopen. Zijn werk heeft zienbaar resultaat en de echte grote plassen zijn snel weg, alleen blijft de grond wel nat en glibberig.
In de mobilhomes worden spek en eieren gebakken, wat opgeruimd en wachten op wat komen gaat. Het regent nog steeds dus we proberen of we de tv uitzending kunnen streamen via de telefoon. Helaas krijgen we het niet aan de praat.
Op Carrefour de l’Arbre wordt het drukker en drukker. Net voordat de juniors langskomen is het droog. Sterker nog af en toe komt het zonnetje door. We zetten de Skottel weer op om nog wat frikandellen te bakken, de iPad achter in de auto onder de klep gekoppeld aan de speaker, zo volgen we de koers.
Helaas is het al snel duidelijk dat Wout van Aert niet de juiste benen heeft vandaag. Gelukkig zit er naast Mathieu van der Poel nog wel een andere belg voorin, Florian Vermeersch. Als de mannen onze kassei strook oprijden is het nog Moscon die voorop ligt gevolgd door Colbrelli, Vermeersch en van der Poel.
Onder luide aanmoedigingen knallen de mannen over Carrefour de l’Arbre, nog voor het einde van de strook hebben de drie volgers de koploper al ingehaald. Op een kleine minuut volgen dan onder andere Wout van Aert en Yves Lampaert.
De finale is spannend, we volgen het via de iPad achter in de auto. In de spurt worden Van der Poel en vermeersch geklopt door Sonny Colbrelli. Juist op dat moment zien we achter ons nog net Jordi Meeuws, onze mede Lommelaar, doorkomen.
Dan is het tijd om op te ruimen en kijken of we nog weg kunnen komen uit deze glibberige plek. Nog steeds komen er coureurs langs die onder luid gejuich worden getrakteerd. Rond 18:00 uur als de meeste mensen zijn vertriokken en de rode vlag is gepasseerd starten we de motoren en proberen weg te rijden.
Met een beetje hulp komen zowel de beide mobilhomes en de Volvo vrij makkelijk weg. Het is alweer negen uur als we in het donder aankomen in Lommel. Het was ondanks het slechte weer een echte Hel van het Noorden. We hebben genoten en hopen snel om naar een volgende koers te kunnen gaan.