Donderdag 22 september 2022.
Het is nog vroeg als we wakker worden. Het heeft de hele nacht behoorlijk gewaaid en hierboven op de klif waar we staan voel je dat wel. Een geluk is dat zodra Jeannette het scherm voor het raam omhoog doet we vanuit bed een mooi zonsopgang zien. Nog steeds staan we helemaal alleen, buiten wat schapen die rond lopen om de mobilhome. Nog even genieten van de rust en het uitzicht tijdens het ontbijt en dan maken we ons klaar om verder te trekken. Als eerste gaan we richting Ilfracombe, waar Jeannette de Tunnels Beaches heeft gevonden waar we wel eens willen gaan kijken.
We volgen de A39 langs de kust en zien we fantastische uitzichten. Niet veel later parkeren we op een camperplaats midden in het centrum. Als we staan geparkeerd en het parkeergeld voor 3 uurtjes hebben betaald wandelen we eerst naar de High Street. De winkelstraat van Ilfracombe. Er zijn inderdaad winkels maar veel stelt het niet voor. Jeannette vind hier overigens wel een vlaggetje voor op haar rugzak. Aan het eind van de winkelstraat slaan we rechtsaf richting het Kanaal van Bristol naar de Tunnels Beaches. De inkom is 3 pond pp maar hier mogen de hondjes wel mee. Alleen mogen deze niet op het strand, maar dat is momenteel toch niet erg groot grapt de man achter de kassa.
Als we door de eerste tunnel zijn komen we eerst bij de gentlemen’s beach. Een mooi plek met een bar aan een strandje tussen de rotsen. Vandaag is het alleen niet toegankelijk daar er een bruiloft is. Iets verder door nog een tunnel komen we bij een bar/winkeltje en hebben we uitzicht op de ladies beach. Toch wel bijzonder om eens te zien en voor ons zeker de moeite waard. Na het bezoek wandelen we nog wat langs de kust langzaam richting mobilhome. Op naar een volgend punt onderweg naar Land’s End. Iets buiten Ilfracombe stoppen wel nog even om LPG te tanken om wat verder in Barnstaple langs de River Taw te genieten van onze lunch.
Ons volgende doel is dan Tintagel. naar het schijnt een leuke kustplaats met een kasteel. We volgen nog steeds de route langs de kust, waar we ook nu weer een aantal klimmetjes van 25% tegenkomen.Als we in de buurt van de bestemming komen gaan we van de A39 af en volgen we een Nederlandse camper over de smalle Engelse wegen. Zo te zien is onze voorligger niet helemaal op zijn gemak, en het rijden gaat dan ook mat horten en stoten. Net buiten Tintagel slaat hij gelukkig af zodat de drukke smalle straat in het centrum hem bespaart blijft. Omdat we ons chemisch toilet moeten legen rijden we naar de enige camping die er is. Helaas moet je voor drie nachten boeken dus besluiten we om dan maar ergens anders ons heil te zoeken.
Vlak langs de camping parkeren we bij een boer en gaan dan op stap in het centrum. We kopen voor het eerst een Cornish Pasty en wandelen rond het kasteel. Terug bij boer gooien we 3 pond in de honesty box en gaan dan verder op zoek naar een camping om ons toilet te legen. Met wat omwegen dankzij Google komen we niet veel later uit bij Polzeath Camping. Hier kunnen we gewoon voor een nacht verblijven en niet veel later installeren we ons dan ook op een groot grasveld met zicht op de oceaan. Het is rustig op de camping en helaas begint het voor de eerste keer deze vakantie te regenen. Wat later op de avond zien we voordat we gaan slapen eerst nog Belgie en Nederland winnen in de Nations League.
Vrijdag 23 september 2022.
Gelukkig is het deze ochtend weer droog. Na een ontbijt met een gebakken eitje is het tijd om te vertrekken, uiteraard wordt eerst wee alles geleegd wat geleegd moet worden en gevuld wat gevuld moet worden. Daarna is het richting Land’s End ons uiteindelijke doel van deze vakantie. Als we rond de middag aankomen mogen we parkeren voor 10,50 pond. Het is gelukkig niet al te druk en al snel wandelen we langs het pad naar wat volgens sommigen het meest westelijke punt is van Engeland. Er staat een grote gebouw wat als soort van poort dient met daarop Land’s End. Daarachter vooral souvenirs winkels en restaurantjes.
Eenmaal door de toeristische attractie heen komen we bij de rotsen. een prachtig uitzicht langs de rotsige kust en over de oceaan. Langs het pad zien we borden met wat voor een wildlife hier te zien is. Tot onze verbazing zou hier ook de grote witte haai zou zitten. Verder ook dolfijnen en laten net die vandaag zien springen voor de kust. Met een uur hebben we het wel gezien, we rijden terug naar de bewoonde wereld. Onderweg bij Penzance zagen we in de verte Saint Michael’s Mount wat we ook wel eens van dichterbij willen zien. We parkeren op de parking voor motorhomes en wandelen dan richting het strand. Helaas staat de weg naar het eiland onder waterdus moeten we het doen met foto’s vanaf het strand. Dan wordt het tijd om een overnachtingsplek te gaan zoeken. Bij Cheddar Gorge hadden we de tip gekregen om eens te gaan kijken bij Henry’s Campsite in Lizard. Dat is dan weer het zuidelijkste puntje van Engeland. We hadden al gehoord dat het een soort van hippie camping zou zijn en als we aankomen wordt dat ook bevestigd.
Henry heeft gelukkig nog een plek vrij en we parkeren op een plaats met uitzicht op zee. Als we wat rondwandelen over de camping worden we helemaal blij. Wat een leuke camping. Dan maar eens richting het dorpje zelf. Ook dit blijkt veel leuker te zijn dan het hele Land’s End gedoe. Snel stoppen we nog even bij de Top House Inn voor en drankje en reserveren gelijk voor het eten vanavond. Zoals gezegd eten we ’s avonds in de pub en als later terug lopen richting de mobilhome zijn we het er over eens, hier willen we nog wel een dagje blijven.
Zaterdag 24 september 2022.
Vannacht heeft het weer geregend, sterker nog, dat doet het deze ochtend nog steeds. Gelukkig wordt het volgens de weer app van Jeannette rond elf uur droog en dat klopt helemaal. Ondertussen is ons hele ochtend ritueel afgewerkt dus kunnen we gelijk op pad. De wandelschoenen worden aangetrokken en we kunnen vertrekken.
Als eerste gaan we langs bij de pub. Het internet op de camping is zo goed als niets en we willen toch wel even kijken waar we heen gaan wandelen. We besluiten naar Lizards Lighthouse te gaan en vandaar uit zien we wel. Het is een korte wandeling er naar toe. We kijken even op de kaart die er is en besluiten om een stuk langs de kust te nemen. Gelijk beneden komen we bij wat dan het zuidelijkste puntje zou moeten zijn. Ook hier wat souveniers shops, het zuidelijkste cafe van Engeland maar ook een natuurpunt waar men bijhoudt wat er allemaal gespot word. Uiteraard zoeken we even mee en turen over de zee. Buiten wat meeuwen en een reiger zien we eerst niet zoveel. Als we dan in de verte wel wat zien springen denken we eerst dat het weer dolfijnen zijn. Van de locals horen we echter dat het blauwvintonijn is.
De tocht langs de kust voert ons langs prachtige plekken. Steile rotsen met daaronder mooie strandjes. De hondjes lopen het grootste gedeelte ook gewoon los dus die vermaken zich ook prima. En net als we het er dan over hebben dat we nog geen zeehonden hebben gezien word ook die wens verhoord. Op een strandje tussen de rotsen zien en horen we een moeder zeehond met twee jongen. Gelijk een mooie afsluiter van onze wandeling/hike. Terug in Lizard nemen we onder een heerlijk zonnetje plaats op het terras bij de Top House Inn. Er wordt gelijk weer gereserveerd voor vanavond en we genieten van een biertje en een lunch. ‘s Avonds na het eten als we terug zin op Henry’s Campsite is er nog een klein Jazz optreden. Wij laten het aan ons voorbij gaan en horen het vanuit de mobilhome waar we ons bij de hondjes zetten.
Zondag 25 september 2022.
De dag dat Remco Evenepoel wereldkampioen wordt. Als we wakker worden zien we de berichten al van vrienden uit België die al vroeg aan het kijken waren. Mooi om te horen, helaas is het internet hier zo slecht dat al waren we vroeg op gestaan toch niks hadden kunnen volgen. Vandaag staat een eindje rijden voor de boeg. We hebben nog een paar dagen maar donderdag ochtend moeten we weer met de boot over. Vandaar dat we wat kilometers gaan maken en wel richting Durdle Door. Deze locatie hadden we al op ons lijstje staan voordat we vertrokken, en nu we ook nog eens gezien hebben dat Lulworth Cove er vlakbij is, willen we dit zeker bezoeken.
Na voor ons doen, een lange rit van bijna 300 kilometer parkeren we vroeg in de middag op Durdledoor Holiday Park. Even snel een stokbroodje komen in de winkel, onze schoenen aan en vertrokken zijn we voor een mooie wandeling langs de kust.
Even buiten de camping loopt het pad al, rechtsaf richting Durdle Door, linksaf gaat naar Lulworth Cove. We besluiten eerst naar de cove te gaan. Na een behoorlijk klim maar zeker zo’n zware afdaling zien we de cove liggen. Prachtig rond tussen de rotsen. We wandelen naar een van de eindpunten waar de opening is met de zee. Heel wat foto’s later dalen we af richting het dorpje om wat te drinken. De hondjes krijgen een honden ijsje en als we weer wat uitgerust zijn wandelen we terug omhoog richting Durdle Door. Ook dit blijkt zeer de moeite waard om eens te bezoeken en we genieten dan ook even zittend op de klif met uitzicht op rots. Eenmaal terug bij de mobilhome wordt er nog gekookt en kijken we Nederland-Belgie voor de Nations League. Ondanks het eind rijden was het toch een fantastische dag.
Maandag 26 september 2022.
Robert is al vele jaren supporter van Bournemouth. een Engelse voetbal club die hij en wat vrienden al volgen vanuit de tijd dat ze nog in League One speelden. In die periode is hij met Bas een wedstrijd gaan bezoeken tegen Nottingham Forest (2005, 1-1) Sindsdien gaan hij toch wel twee keer per jaar een wedstrijd kijken echter altijd uitwedstrijden daar ze nu in de Premier League spelen en de thuiswedstrijden altijd uitverkocht zijn. AFC Bournemouth heeft dan ook het kleinste stadion in de league met maar iets meer dan 10.000 plaatsen. Omdat het niet al te ver is vanaf onze locatie zijn we al op tijd in het centrum. We parkeren ergens op een weg hoog langs de kust en wandelen dan naar de Bournemouth Pier, en het centrum. Niet veel later gaan we verder richting het stadion, Dean Court.
Dit roept wel wat herinneringen op en na wat foto’s verlaten we Bournemouth weer op weg naar The New Forest National Park. Zoals de vaste volgers wel weten waren we hier vorige week op de heenweg ook al. Maar ja omdat we het hier zo mooi vinden willen we nog wel een keer hier overnachten. Dat blijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan. Als eerste rijden we naar Milford on Sea, Jeannette heeft daar een leuke cp gevonden met uitzicht op Ilse of Wight. Eenmaal daar blijken de plaatsen we heel erg smal langs de weg en rijden we verder.
We bezoeken nog wel zeker 4 locaties maar bij de een mag je niet overnachten, dan is de camping al gesloten. We belanden dan bij Holmsley Campsite waar we nog wel terecht kunnen. Het is echter al wat later dus echt veel tijd om te ondernemen is er niet meer. Na het eten wandelen we nog wat over de campsite wat een oud militair vliegveld blijkt te zijn.
Dinsdag 27 september 2022.
Gisteravond heeft Robert nog een uitnodiging gehad van Justin, een vriend die hij kent van Bournemouth, om langs te komen op zijn werk in het Beaulieu National Motor Museum. Uiteraard Gaan we hierop in en vertrekken dan ook na het ochtend ritueel daar naar toe. Het is maar een klein stukje rijden door The New Forest voordat we parkeren op de parking. Bij de kassa hoeven we ons maar te melden en krijgen we gratis toegang tot het park. Omdat Justin nog in een meeting zit gaan we eerst zelf op pad in het park. We starten natuurlijk bij de al van auto’s en motoren.
Als we binnen komen zien we al gelijk hele oude auto’s staan, nog vanuit de 19e eeuw, langzaam aan worden ze dan steeds nieuwer, tot formule 1 wagen en auto’s die gebruikt zijn in de James Bond films. Ook zien we er nog een van de eerste caravans en een oude mobilhome. Al met al zeker de moeite waard om eens gezien te hebben. Nadat we ook de hal met bekende filmauto’s, dus auto’s die in een film voorkomen, en de hal rondom TopGear waar vele creaties vanuit de serie staan hebben gezien gaan we naar het restaurant om iets te drinken. Justin is ondertussen uit zijn meeting en komt ons begroeten. Als oud gids in het park weet hij precies waar we moeten zijn en hij neemt ons mee naar de Abbey achter op het terrein die we gezien moeten hebben.
We nemen de oude dubbeldekkerbus er naar toe en gaan eerst langs de secret army exhibition, hier werden special agents voor Churchill getraind in de tweede wereldoorlog. Als we dan in de Abbey komen moet Justin weer aan het werk. Wij lopen nog wat rond en gaan dan verder, richting Dover. Jeannette heeft gekozen voor een CP in Chilham. Een leuk klein dorp met echte vakwerkhuisjes. Eenmaal geparkeerd komen we er al snel achter dat er op de parking niet echt een vlak stuk is. Omdat we ook al snel door het dorp zijn gewandeld en er verder niet veel is besluiten we door te rijden. Bij de The Flying Horse Pub in Boughton Lees vinden we een prima plek. Uiteraard moeten we wel weer iets consumeren maar dat is aan ons wel besteed.
Woensdag 28 september 2022.
Na een heerlijke rustige nacht worden we stilaan wakker op het veld achter bij The Flying Horse. Al snel zien we de twee Nederlandse campers die er ook stonden vannacht vertrekken. Zij moeten vandaag de boot hebben na drie weken in Ierland te zijn geweest. Het zonnetje schijnt al heerlijk en na een facetime met onze kleinzoon Líon, lees zoon want Líon is pas een paar weken oud, en een ontbijtje zijn we klaar om verder te trekken. Als eerste vandaag richting Willesborough waar een Tesco extra is boodschappen te doen.
We slaan van alle lekkere dingen die we de laatste tijd hebben gekocht in Engeland wat in en gaan dan verder richting de kust bij Dover. Morgenvroeg hebben we weer de ferry naar Calais dus willen we alvast een beetje in de buurt zijn. Jeannette heeft een leuke CP gevonden iets ten noord oosten van Dover waar we boven op de cliffs staan met uitzicht op de franse kust. We rijden eerst door Dover passeren de terminal waar we morgen moeten zijn en parkeren een klein half uur later op de parking bij St Margaret’s at Cliffe.
Vanaf hier hebben we inderdaad een prima uitzicht, het is een komen en gaan van ferry’s en grote zeeschepen. Als we eenmaal goed staan onderaan het monument van de Dover Patrol is het tijd voor een wandeling. We besluiten maar weer wat geocaches te gaan zoeken. Ruim twee uur, vijf kilometer en een aantal geocaches later zijn we weer bij de mobilhome. het is al wat rustiger op de parking als er plots een zwitserse camper pal langs ons komt staan. Robert vind het maar niks en gaat eens polshoogte nemen.
Gelukkig geven ze aan dat ze maar even blijven omdat ze volgens hun app hier niet mogen overnachten. Prima voor ons en inderdaad na een uurtje vertrekken ze weer. Wij blijven heerlijk staan. Wat later komt er nog een Duits camperbusje die wel de nodige afstand bewaard. Buiten een vos die voor ons voorbij zien lopen en een luidruchtige Brit die gelijk vertrekt als Robert met de hondjes naar buiten gaat is het verder erg rustig. Een prima plek voor vannacht.
Donderdag 29 september 2022.
Eerder deze week hadden we van DFDS al een bericht gekregen dat de afvaart van onze ferry was verzet. In plaats van 08:30 is het nu 09:10 geworden. Omdat het op de heenweg nogal druk was en we maar net op tijd aan boord waren willen we nu ook wel vroeg vertrekken. Het is kwart voor zeven als de wekker gaat. Snel even tanden poetsen, wassen en de hondjes uitlaten en hup op naar de boot. Om Engeland uit te komen gaat het toch wel een stuk sneller. Als we inchecken krijgen we zelfs te horen dat we met een boot eerder meekunnen, die van 10 over half 8. Dus ook nu weer als een van de laatste aan boord, en als we dan net aan onze full English breakfast zitten vertrekt de boot al. Na een rustig overtocht zijn we anderhalf uur later weer op het vaste land. We stoppen nog even in Bray-Dunes om te servicen en willen dan richting Nederlands Zeeland. Helaas voelt Jeannette zich niet helemaal lekker en besluiten we dan maar om terug te gaan richting huis. Het is tegen 15:00 uur als we thuis de oprit op rijden.
