2023 | Noordkaap - Week 3

Zondag 10 september

Vandaag is het wat meer bewolkt. Het weerhoud de Finnen niet om ook in de ochtend al een frisse duik te nemen in het meer. Gisteravond tussen 19:00 en 21:00 was de sauna open wat via de geluidsinstallatie op de camping werd afgeroepen.

De camping bezoekers die er nu nog waren maakten daar gretig gebruik van. Ook toen zagen we al wat mensen het meer in duiken. Een gehoorde uitspraak van een vrouw met blikken bier: “het beste leven, een sauna met bier.”

Omdat het weer vandaag iets minder is willen we weer wat kilometers maken richting Rovaniemi. We starten gelijk goed met vele kilometers onverhard. Gelukkig wordt het daarna beter en stoppen we in Vaala voor wat boodschappen.

Eenmaal de boodschappen weer binnen facetimen we nog even met onze dochter die vandaag oppas is van onze kleinzoon. Helemaal gelukkig gaan we daarna weer verder. De route langs de 800 is prachtig. Schitterde bossen en dan weer eens een meer.

We krijgen er geen genoeg van. Iets na enen vinden we een plek langs de weg aan een meer. Tijd om te lunchen en de hondje uit te laten. Op de plek staat ook al een Fin met zijn mobilhome. Ze hebben het vuur in de het hutje aangemaakt en zitten daar heerlijk te BBQ’n. Prachtig toch.

Na de lunch volgen we de gewone weg naar Rovaniemi. Geen onverhard meer dus het schiet lekker op. Zo’n 100 kilometer ten zuiden van Rovaniemi zien we de eerste rendieren. Toch wel vreemd want we hebben in heel Finland nog geen wild gezien of het moeten de kraanvogels zijn geweest. Gelijk nadat we de rendieren hebben gezien komen we aan in Lapland. Uiteraard stoppen we even voor een foto moment.

De laatste 100 kilometer naar de kerstman gaan voorspoedig. De miezer regen die we hadden is weg en we zien meer rendieren, nu ook op de weg. In Rovaniemi zelf tanken we eerst nog even voordat we doorrijden naar Santa Claus Village. Als we aankomen is het erg rustig.

We parkeren ergens en wandelen nog wat in het Santa dorp. We zijn wat laat want bijna alles is al gesloten. Een paar winkels zijn nog open maar dat is voor ons geen probleem. Morgenvroeg kijken we wel. Midden in het dorp ligt ook de poolcircel, voor ons na Zweden en Noorwegen de derde en dus de laatste in Scandinavië waar we overheen gaan.

Als we terug lopen naar de mobilhome zien we nog een Santa Pizza & Burger restaurant en take away. We bestellen iets en gaan dan terug naar de camper. Vanavond beslissen waar de reis verder heen gaat. Noordkaap, Senja of Vesterålen/Lofoten.

Maandag 11 september

We hebben een wat luidruchtiger nacht dan we gewend zijn de laatste dagen. Normaal ook als je niet ver van de doorgaande weg af staat. Het Santa dorp ligt er maar uitgestorven bij en een hoop winkels zijn gesloten. We wandelen nog wat er door heen kopen wat souveniers en rond 1 uur vinden we het wel genoeg.

Gisteravond hebben we besloten om als eerste langs de Noordkaap dus rijden we vandaag die kant op. Volgens de weersvoorspellingen is het nog een paar dagen goed weer daar boven dus wagen we onze kans. Wie weet waar we op de terugweg nog langs kunnen.

De route over de 75 gaat vlot. Af en toe even stoppen voor een verdwaald rendier maar de kilometers vliegen eraf. In Sodankyla stoppen we voor nog wat boodschappen en buiten de stad houden we pauze voor de lunch, natuurlijk weer aan een meer waar de hondjes kunnen zwemmen.

Na de lunch gaan we verder noordelijker. Je kunt hier al duidelijk zien dat de herfst eraan komt. De herfstkleuren zijn al mooi zichtbaar. De route wordt steeds mooier althans dat vinden wij. Door de kleuren de meren, maar ook dat de bossen niet meer zo dicht zijn. We zien nu ook meer open vlaktes die ook al mooi in de herfstkleuren staan.

In de buurt van Inari maken we nog een stop bij een shop. Het is helemaal in de stijl van beren. Naast wat opgezette beren ook veel uit hout gesneden exemplaren. Helaas mogen de hondjes in de shop niet binnen omdat er ook gegeten wordt. Dus dan maar een paar honderd meter verder stoppen in het bos. Tijd voor een koffie en de hondjes laten rennen.

Het laatste stuk na de koffie is prachtig. Glooiende wegen tussen bomen en meren. De herfstkleuren maken het af. Het is echt geen straf om hier te rijden. Bij Karigasniemi gaan we de grens met Noorwegen over. Ook hier totaal geen controle, dat zijn we niet gewend van twee jaar terug net na Corona.

Amper de grens over komen we in Karasjok, en ja hoor gelijk het eerste service station. Dat hebben we wel gemist in Finland. Uiteraard stoppen we en lozen we grijs water en het chemisch toilet, dan de vers water tank nog vol gooien en weer verder.

Helemaal weer leeg van het overbodige en vol met vers water gaan we op zoek naar een slaapplaats. We hebben genoeg kilometers afgelegd vandaag. Het is nog maar een goeie 200 kilometer naar de Noordkaap. Waarom zo veel kilometers vandaag? Nou morgen is Robert jarig en hij wil dat graag vieren op de Noordkaap.

Daarnaast zijn we er nog nooit geweest en het schijnt momenteel nog goed weer te zijn. Dus reden genoeg voor ons om het nu maar eens te doen. Maar op zoek dus naar een plek. Jeannette heeft er weer een gevonden. Langs een stuwmeer lekker ver van de weg. Er zou plek zijn voor 25 mobilhomes maar we staan momenteel maar met twee. Toch raar als je zag dat onderweg hierheen op elke parking langs de weg wel campers stonden. Ons hoor je niet klagen we staan prima.

Dinsdag 12 september

Gisteravond zijn we voordat het begon te regenen eerst nog even naar de stuwdam gewandeld. Verder zijn we binnen gebleven. Ook is er verder niemand meer bijgekomen. Zelfs de mobilhome die er al stond was volgens ons leeg. We hebben in ieder geval geen licht of beweging gezien.

Rond half twaalf als we op bed liggen kijk Jeannette nog eens naar buiten, het is even droog en ver aan de horizon ziet ze wat licht verschijnen. We maken een foto en zien een heel klein beetje groen verschijnen. Het zal toch niet het noorderlicht zijn. Een blik op de Aurora app zegt ons dat het best wel eens zou kunnen.

Vanochtend eerst een feest ontbijt. Jeannette maakt voor de jarige Robert een English breakfast. Na het ontbijt is het tijd om verder te gaan. Richting de Noordkaap. In Lakselv gooien we de tank eerst nog eens vol en stoppen we voor het eerst langs de Porsangerfjord.

Na de stop rijden we verder langs de Porsangerfjord naar het noorden, steeds dichter bij de Noordkaap. Het weer is bewolkt met af en toe een zonnetje. Regelmatig zien we mobilhomes ons tegemoet komen, terug van het topje van West Europa. Ook komen we verschillende fietsers tegen op weg naar of terug van de Noordkaap. In Russenes stoppen we bij een souvenir shop. Zoals meestal gaan we niet met lege handen weg.

We komen noordelijker en noordelijker. Wat een genot om hier te rijden. Achter elke bocht is het weer genieten geblazen van het uitzicht. Ook de eerste rendieren komen we hier tegen. Wat opvalt is dat we veel witte zien. Bij de eerste service plaats voor mobilhomes stoppen we om de wc weer te legen. Tegelijk met ons komt er ook een fietser aan. Hij is al 36 dagen onderweg vanuit Frankfurt richting de Noordkaap. We kletsen even gezellig en gaan dan weer verder.

Net na de Nordkapp tunnel en nog zo’n 50 kilometer voor de boeg is het tijd voor de lunch. Het miezert een beetje maar ook het zonnetje komt af en toe door. Gevolg een mooie regenboog. We stoppen bij weer een gratis servicepunt, wat zijn die Noren daar toch goed in. Jeannette bakt wat kanelbuller en noten-strikken in de omnia oven. Samen met een bakkie koffie is dat een prima lunch.

‘s Middags rijden we verder over Magerøya, het eiland van de Noordkaap, en willen nog het plaatsje Honningsvåg bezoeken. Echter als we er aankomen zien we een groot cruiseschip liggen. We besluiten door te rijden en komen zo ook nog door Nordvågen. Helaas hield daar de weg op dus maar weer terug naar de gewone route.

Rond half 4 arriveren we op de Noordkaap nu en we zijn echt niet de enige. Er staan behoorlijk wat mobilhomes maar ook veel bussen en quads die hier waarschijnlijk voor een dagtocht zijn. We wandelen wat rond in de barre kou 8 graden en gevoelstemperatuur 4 met harde wind.

Uiteraard maken we wat foto’s en gaan dan snel aan de Jägertee. Dat smaakt bij deze temperaturen. Die mooiere foto’s maken we straks wel als de grote meute weg is. Wat later op de avond worden we nog getrakteerd op het noorderlicht. Wat een verjaardag!

Woensdag 13 september

Gisteravond zagen we op de Aurora app dat de kans op noorderlicht hier op de Noordkaap heel groot was. Helaas was het erg bewolkt dus dat was natuurlijk wel een probleem. Daar zaten we dan in het donker op je verjaardag in de mobilhome hopen op een mooi kado. En gelukkig het kwam.

Niet in de beste vorm die we ooit hebben gezien maar toch. De locatie de dag dat maakt het speciaal. Nu staan we klaar om zo te vertrekken. Weer weg van een ijzig koude Noordkaap, richting Senja, Vesterålen en Lofoten. Of we er geraken zien we wel.

Gisteren op de heenweg zijn we langs het vissersdorp Sarnes gereden. Vanuit daar kun je met een boot naar het eiland Store Atsula wat een echt vogel paradijs zou zijn. Nu op de terug weg rijden we er even heen. Helaas gaan er geen boten maar het echte vogel seizoen voor de papegaai duikers zou toch al over zijn.

We verlaten Magarøya en ook de Nordkapp kommune en rijden langs de E69 verder richting zuiden. Rond elf uur is het tijd voor een stop. Een bak koffie en een wandeling met de hondjes.

Na de koffie gaan we weer verder. Onderweg komen zien we de jongen uit Frankfurt op zijn fiets naar de Noordkaap nog voorbij komen. Wijzelf verlaten in Olderfjord de E69 en gaan verder op de E6 richting Alta. Het zonnetje komt te voor schijn wat de omgeving natuurlijk alleen maar mooier maakt.

Net na de middag zoeken we een plek voor de lunch. Iets van de grote weg af vinden we een plek bij een kerkje. Goed genoeg voor ons. Na de lunch gaan we verder richting Alta. Het zonnetje schijnt heerlijk maar af en toe belanden we ook in wat regen.

Dit heeft natuurlijk als voordeel dat we mooie regenbogen zien. Ook het landschap veranderd, van alleen maar wat rotsen met grassen en mos, zien we nu ook weer struiken en weer bomen. Ook zijn de mooie herfst kleuren hier al wat minder. Als we door Alta heen zijn stoppen we nog even op een camper/service plaats en legen het toilet en het grijs water.

We hebben genoeg gereden vandaag. Dus als we klaar zijn met service’n gaan we op zoek naar een slaapplaats. Aan het einde van de Langfjord vinden we een leuke plek aan het water bij een kerkje. Maar voordat we daar zijn worden er eerst nog boodschappen gedaan en water bijgevuld. Dit laatste kon namelijk niet op de camperplek. Ook vanavond weer kans op noorderlicht dus nu maar afwachten en hopen.

Donderdag 14 september

Gisteravond weer mogen genieten van het noorderlicht. Het duurde even en was er maar af en toe maar toch. In de striemende wind met af en toe een bui toch maar wat foto’s gemaakt. De Duitsers langs ons vroegen zich af wat ik aan het doen was. Ze hadden het noorderlicht nog nooit gezien. Toen ik de foto’s liet zien waren ze toch wel verbaasd.

Na een onstuimige nacht met harde wind en regen worden we wakker met een zonnetje. De wind is nog niet gaan liggen maar het is niet meer zo koud. Na het ochtend ritueel rijden we terug naar de E6 en zakken verder naar het zuiden af. Doel van vandaag is Senja.

Onderweg rijden we weer langs de mooie fjorden. In de verte zien we al de eerste sneeuw op de bergen liggen. Niet veel later komen we daar bijna langs. Momenteel zijn ze zeer druk op de E6 er komt een nieuwe tunnel en de weg wordt vernieuwd. Tegen half elf is het tijd voor een stop. We kiezen voor de camperplaats in de haven van Oksfjordhamn.

We blijven de E6 volgen. De ene fjord na de andere krijgen we te zien. De ene keer met een zonnetje dan weer met wat regen. Aan de overkant van het fjord zien we Lyngsfjellan liggen. Daar op de toppen nog veel sneeuw en wat gletsjers. Net na de middag stoppen we aan het eind van een uitloper van de fjord. Tijd voor de lunch. Op een mooie plek met uitzicht op twee watervallen.

We nemen de E6 weer verder. Het landschap veranderd een beetje in die zin dat het nu niet alleen maar fjorden zijn die we zien. Het wordt nu afgewisseld met bossen en kleine dorpjes, en zeker ook niet minder mooi. In de buurt van Balsfjord stoppen we nog even om te service’n. Uiteraard bezoeken we ook gelijk even de bijgelegen Sámi souvenirs shop. En ja hoor er wordt ook weer wat gekocht.

Robert’s oog, met zijn Mariniers verleden, valt op de parking op een grote Nederlandse legertruck. We zien er onderweg nog meer. Zou er een oefening zijn.

Het laatste stuk naar Senja. In Finnsnes gaan we de brug over, maar dan? We zijn op het eiland Senja maar, goed voorbereid als altijd, hebben we geen idee waar naar toe. We zijn eigenlijk naar het eiland gereden omdat velen het zo aanprijzen. Jeannette had wel nu iets gelezen dat Senja alles heeft wat er in Noorwegen te zien is en Robert wist dan wel weer dat er een scenic route was. En ohh ja er is een nationaal park weet Jeannette ook nog te zeggen.

We stoppen dus op de eerste de beste parking en gaan wat op onderzoek. Gelukkig hebben we Google en we vinden al snel de scenic route, die zou starten in Botnhamn. Dus wij maar die kant op. Jeannette gelijk even op Park4Night kijken en we vinden een prima plek voor vannacht. Aan het water met een privé standje. Onze start op Senja is toch nog goed!!

Voor de derde avond oprij worden we getrakteerd op het noorderlicht. Op de plek waar we staan, met een jong koppel uit Oostenrijk en een Duitse hiker met zijn tent, zien we tegen 10 uur het noorderlicht weer verschijnen.

De Oostenrijkers hebben het ook al eerder gezien maar de Duitse jongen nog nooit. Op het moment dat de eerste verschijnselen zijn en we met zijn vieren buiten staan horen we nog gesnurk uit de tent langs ons. Hebben hem toch maar even wakker gemaakt. Ook nu weer was het een komen en gaan van het poollicht, maar weer een belevenis.

Vrijdag 15 september

Als we wakker worden is het zonnig. De Duitser in zijn tent is al vertrokken, maar is zijn handdoek vergeten. Die hangt nog te drogen aan het hek. Wij doen rustig ons ochtend ritueel wandelen naar het laatste strandje aan onze weg en zien dat er vandaag iemand begraven gaat worden op de begraafplaats achter ons. Tenminste de vlaggen hangen half stok en ze zijn een graf aan het graven.

Rond 10 uur gaan we rijden. We pakken vandaag de scenic route van Senja. Die gaat van Botnhamn waar we nu zijn naar Gryllefjord. Onze eerste stop is in Husøy. Husøy blijkt een echte haven plaats die te bereiken is via een pier door het water. Prachtig om te zien.

Vanuit Husøy moeten we weer helemaal terug naar Botnhamn. Vanaf daar gaat het richting Medfjordvær. De route en omgeving zijn echt prachtig. Met recht een scenic route. Mooie wegen langs fjorden, watervallen, mooie vlaktes met snel stromende riviertjes, alles komen we tegen. In Medfjordvær rijden we door het dorp heen. Aan het eind is een camperplaats waar men ook kan service’n. Zoals elke dag moet dat gebeuren dus we maken daar gelijk maar gebruik van.

Na dat we weer helemaal op en top zijn gaan we verder. De route pakt echt schitterende punten mee. We passeren Tungeneset en in de buurt van Skaland proberen we iets te vinden voor de lunch. Helaas vinden we niet echt iets of het is verboden om te staan voor mobilhomes.

Dan maar verder via Bergsbotn waar ook niet echt iets is. Tijdens de rit naar boven bij Bergsboten komen we nog wel langs een uitzichtpunt. Altijd leuk dus even stoppen voor wat foto’s. We kijken wel verbaasd naar een jonger Frans koppel waarvan zij wel 20-30 keer heen en weer loopt terwijl hij moet filmen 🤔

Als we in de buurt van Gryllefjord komen vind Jeannette nog een leuke plek om te lunchen. Even van de weg af aan een soort van strandje. We parkeren mooi op een grasveldje met zicht op de fjord en genieten van onze lunch.

We bereiken het eind van de scenic route in Gryllefjord. Hier vandaan gaat in de zomer de ferry naar Andernes op de Vesterålen. Helaas voor ons is dat maar tot 4 september. Voor nu geen probleem want we willen toch eerst nog naar het Anderdalen National park maar morgen hadden we wel graag de boot gepakt.

Nu betekent dat een eind omrijden en de Vesterålen laten schieten. Maar eerst naar het National Park. Jeannette heeft daar een leuke hike gevonden en die willen we graag nog doen. We rijden naar de parking en wandelen een ronde van ruim 5 kilometer.

Na de hike, waar we nog worden verrast door een FaceTime belletje van onze zoon, dochter en kleinzoon die op visite zijn bij opa en oma, is het tijd om iets te zoeken voor vannacht. Zoals meestal vind Jeannette weer een leuk plekje. Dit keer niet aan het water maar op een hoge vlakt midden op Senja.

Omdat vandaag er weer kans is op het noorderlicht een prima plek. Vanaf hier kunnen we mooi 360 graden rond kijken. En nu maar hopen het is in ieder geval maar licht bewolkt.

Zaterdag 16 september.

Als we wakker worden horen we de regen op het dak neerkomen. Ach ja dat hoort er ook bij in het noorden. We doen ons ding en vertrekken wat vroeger als anders richting Finnsnes. Daar hebben we op de heenweg een grote supermarkt gezien. Net na de grote brug van Senja naar Finnsnes rijden we het dorp binnen en parkeren bij de Extra. Vlak bij de camperplaats aldaar.

Met de boodschappen binnen gaan we verder. Genietend van een fika als ontbijt rijden we richting Narvik. We willen nog naar de Lofoten. Om problemen met de boot van Moskones naar Bodø te voorkomen (zoals twee jaar terug toen hij al volzet was) heeft Robert gisteravond al geboekt voor een overtocht op woensdag de 20ste om 07:00.

Onderweg stoppen we nog een keer om LPG te tanken in Bardufoss en zakken dan weer verder de E6 af. Rond de middag vind Jeannette nog een mooie plek langs een snelstromend riviertje. Heerlijk in het zonnetje, die ondertussen is gaan schijnen, genieten we van een koffie bij een watervalletje.

We moeten ook de wc nog lozen en het grijs water. We vinden iets maar moeten daarvoor naar Narvik. Een stukje om maar ok. Vlak voor Narvik gaan we over een mooie brug en alleen schijnt dat wel tol te kosten. Hmm en we moeten ook nog eens terug. De route gaat dwars door Narvik, het valt op hoeveel jonge militairen er rondlopen. Eenmaal door de stad heen komen we bij de Circle K. Hier kunnen we lozen en tanken want dat is ook nodig.

We pakken de weg door Narvik weer terug. De weg loopt mooi langs het fjord dus mooie uitzichten genoeg. Op een gegeven moment zie we de afslag naar Kiruna. Dat komt bekend voor. Hier kwamen we twee jaar terug vandaan op weg naar Evenes. Evenes is ook de bestemming voor vandaag. Twee jaar terug waren we hier ook met 6Only en wilden we eigenlijk al op Evenestangen kystbatteri gaan staan maar toen stonden er al campers en was er geen plaats meer voor drie.

De camping waar we toen naar uitweken is nu gesloten. Gelukkig is er nu wel plek en staan we prima met uitzicht over de Ofotfjord. Beneden ons zie je nog de restanten van de kust batterij die hier heeft gestaan ter bescherming van Narvik. Best we interessant om eens te zien. Aan de overkant van de fjord zie je nog de besneeuwde bergtoppen.