Donderdag 25 mei.
Na een heerlijke rustige nacht worden we wakker onder een heerlijke zonnige hemel. We kunnen buiten ontbijten en dat doen we dus ook. Na het vaste ochtend ritueel maken we ons klaar voor vertrek. Als we echter bij de service plek aankomen staat daar zowaar een file.
Aangezien we geen zin hebben om hier een half uur te wachten besluiten we om alleen even de wc te legen, er staat dat toch niemand op dat moment, de vuilzak weg te gooien en dan door te rijden. we vinden onderweg nog wel iets.
Een klein 50 kilometer verder als we alweer in Spanje zitten vinden we een vrije serviceplek in de bergen. Het vuile water kan hier gewoon geloosd worden alleen voor vers water heb je een code nodig. Ook de werklui die daar rondlopen en dol zijn op onze Stella en Geesje kunnen ons daar niet aan helpen. Dus dan maar weer verder.
De route voert ons verder door de bergen, soms supersmalle en klein weg tussen de huizen van een klein dorp, soms weer wat betere wegen. Vandaag bereiken we als hoogste punt bijna de twee kilometer, dit op de top van de Los Portillinos met zijn 1957 meter.
Na een mooie rit komen we dan aan in Ponferrada, hier achter een benzine station zou ook een service plek zitten. En inderdaad met vers water, maar dan met een munt van Euro Relais. Nu hebben we nog van die munten alleen die passen hier niet.
Gelukkig drukt Jeannette voor de zekerheid nog even op de knop en ja hoor het water begint te lopen, waarschijnlijk van diegene die voor is is geweest en geen 100 liter nodig had. Wij zijn er mee geholpen en vullen zowaar bijna onze gehele tank.
De camperplaats is helemaal niks dus zoeken we het iets verder aan het stuwmeer Embalse de Bárcena. Een stuk van de weg af maar dat doen we wel vaker. Echter deze keer rijden we iets te ver door naar beneden. Het word smaller en smaller. Totdat we besluiten dat het toch onverantwoord wordt.
Terug in zijn achteruit voor zo’n 100 meter en daar vinden we een mooie vrije plek met uitzicht over het meer. We laten de honden nog even zwemmen in het meer, bakken een pizza op de Cadac en zien Michael van Gerwen de Champions League darts winnen. Alleen op de wereld gaan we niet veel later slapen.