2022 | Balkan - Week 1

Vrijdag 20 mei 2022.

Na het werken van Robert is het tijd om te vertrekken. Eerder vandaag hebben we de titter uitslagen van de honden laten bijschrijven in hun paspoort en hebben we de gezondheidsverklaringen opgehaald. De laatste zaken zijn ingepakt. Althans dat was de bedoeling. Echter nu blijkt dat we nog in Hasselt bij het voedselagentschap een handtekening moeten halen. Dus toch maar iets eerder vertrekken. Gelukkig maar want het was weer behoorlijk druk op de baan richting Houthalen. Eenmaal aangekomen duurt het nog bijna een uur voordat alles geregeld is maar dan kunnen we toch echt vertrekken. Wat drukte op de weg, wat files en een Google omleiding door Verviers verder, komen we rond 19:00 aan in Ürzig. Als eerste snel water tanken, in alle drukte waren we dat vergeten. Maar al snel blijkt dat onze nieuwe krimpslang kapot is, gelukkig hebben we de oude nog, die we door al het gehaast ook vergeten waren weg te gooien. Eenmaal water gevuld, installeren we de mobilhome aan de oever van de Moezel op Wohnmobil Stellplatz Ürzig an der Mosel.

Dan snel even met de honden op verkenning in het dorpje. Dat is nu niet het grootste dorp dus hebben we al snel besloten dat we tegenover de CP bij Hotel Zehnthof gaan eten. We bestellen beide de asperges met voor Jeannette de zanderfilet en voor Robert de kalfsmedaillon. Dit uiteraard met een heerlijke droge riesling. Als we hebben afgerekend is het tijd om nog even met de hondjes te gaan wandelen. Niet veel daarna drinken we nog iets in de mobelhome en dan is het tijd om naar bed te gaan.

Zaterdag 21 mei 2022.

We zijn al vroeg wakker. Het is nog geen 08:00 uur of Robert is al met Stella en Geeske naar buiten. Ook Jeannette is er al vroeg uit en als Robert terug komt met de hondjes is de koffie al klaar. Dan eerst even snel naar de bakker om wat broodjes te halen waarna we heerlijk ontbijten met zicht op de Moezel. Helaas zien wij geen boot voorbij komen. Na het ontbijt en de afwas is het tijd om te gaan afrekenen voor de CP. De eigenaar is tussen 09:00 en 10:00 aanwezig dus gaat Robert betalen. Dan is het inpakken en vertrekken. Vandaag staat een lange reisdag op het programma. Gelukkig is het wat bewolkt dus dat maakt het wat minder erg.

De kilometers vliegen voorbij. Mainz, Frankfurt en Würzburg. Dan vinden we het tijd om te lunchen, we vinden in Dettelbach lang een sluis een prima plekje. We wandelen wat met de hondjes, eten wat en vervolgen dan weer onze reis. Waar we eerst in gedachten hadden om tot Oostenrijk door te rijden is dat nu Tsjechië geworden. Route 51 staat tenslotte voor alle 51 landen van Europe waar we tenminste 1 nacht met de mobilhome willen verblijven. Als we dan zo dicht bij een nieuw land komen moeten we ook van de gelegenheid gebruik maken vinden we. Vlak voor Passau, verlaten we dan ook de snelweg en rijden binnendoor richting het Lipnomeer in Tsjechië.

Bij de grens moeten we nog wel even een e-vignet aanschaffen maar dan houd niks ons meer tegen. Het is rond 18:00 uur als we aankomen bij Camping Villa Bohemia. Ook hier is plek genoeg. Er staan nog twee andere buscampers en twee kleine tentjes. We parkeren weer aan het water en gaan dan even met de honden naar het meer. Nat maar voldaan kunnen de hondjes even rusten als we gaan koken. Later na het eten en de afwas wandelen we nog wat in de buurt met Stella en Geeske. Daarna genieten we van de mooie zonsondergang en drinken we nog wat in de camper.

Zondag 22 mei 2022.

Als we wakker worden is de wind gaan liggen en schijnt de zon volop aan het Lipnomeer. Zoals meestal is Robert er het eerste uit en gaat met de hondjes naar buiten. Eigenlijk veel te vroeg maar ok, dan nog maar even het bed in als hij terug is. Zo rond half negen staan we dan toch echt op. De tafel en stoelen worden buiten gezet, en word er buiten ontbeten. Heerlijk zo met uitzicht over het meer. Even later als het ontbijt binnen is gaat Jeannette de douche proberen en doet Robert de afwas leegt de wc. Niet veel later als we nog eerst even heerlijk in het zonnetje hebben zitten genieten is het tijd om te vertrekken. Vandaag rijden we binnendoor richting Oostenrijk naar Podersdorf am See. De bedoeling is om geheel binnendoor te rijden en zo dus geen vignet te hoeven kopen.

Het eerste gedeelte door de Zuid Bohemen in Tsjechië is een prachtige route. Het gedeelte door Oostenrijk is ook mooi maar kan niet tippen aan de Bohemen. Rond 16;00 uur komen we aan in Podersdorf. Even zoeken en niet veel later parkeren we bij camperplaats Weinbau HF Ettl. Eenmaal geïnstalleerd gaan we op verkenning in het dorp. Het valt ons eerlijk gezegd wat tegen. We krijgen het gevoel van een bedevaart dorp. Voor het strand aan de Neusiedler See moet je betalen en we zien voornamelijk oudere mensen. Nu zijn wij ook niet meer de jongste maar toch. We hebben een soort Lourdes gevoel hierbij. Maar ok, dat is ons gevoel.

Omdat we niet van plan zijn om te gaan betalen voor het strand zoeken we een terrasje op waar we iets drinken en een flamkuchen eten. Niet veel later gaan we terug naar de camperplaats. Zoals de naam al aangaf hoort het bij een wijnhuis. Uiteraard willen we dan ook de wijn wel eens proeven van Weinbau HF Ettl. De eigenaar heeft ons gezegd dat als we 12 flessen kopen de overnachting gratis zou zijn. We proeven wat wijnen en al snel blijkt dat we de nacht gratis mogen verblijven. ‘s Avonds drinken we nog een flesje en kijken we wat Youtube filmpjes. Tegen half tien is voor ons echter al de kaars uit en duiken we ons bed in.

Maandag 23 mei 2022.

Eindelijk is het iets later voordat we wakker worden, Het is half negen geweest als we uit ons bed stappen. Zoals elke ochtend gaat Robert even met de hondjes op pad en daarna naar de bakker om brood te halen. Jeannette zet ondertussen koffie. Onderweg naar de bakker ziet Robert tot zijn grote genoegen een bord hundenzone, dat moet hij onthouden voor straks. Bij de bakker word hij nog aangesproken dat de mondkapjes hier nog verplicht zijn maar met het brood keert hij even later toch nog bij de mobilhome terug. Heerlijk buiten in het zonnetje word ontbeten, waarna we om de beurt een douche nemen in de camper, Dan nog even servicen en het is weer tijd om te vertrekken. Als eerste rijden we naar de hundenzone. Stella en Geeske mogen in een prima plek even heerlijk spelen met nog twee andere labjes en zwemmen in de Neusiedler See.

Dan is het echt tijd om verder zuidwaarts te trekken. Het duurt meer een half uurtje voordat we de grens met Hongarije oversteken. In het eerste de beste tankstation wordt gelijk getankt. De diesel is in Hongarije namelijk een stuk goedkoper. 1 euro 26 tegen de 2 euro 39 van twee dagen geleden in Duitsland. Helaas is de brandstof waarschijnlijk op rantsoen want we mogen niet meer dan 40 liter tanken. Een kleine 40 kilometer voor onze bestemming van vandaag stoppen we nog even om wat boodschappen te doen bij de Lidl. Dan rond 16:00 arriveren we bij Parking Kék Duna Vendéglo Etterem. Een gratis CP aan de Donau. Alhoewel er geen voorzieningen zijn is het voor ons een prima plek. Een genot om te staan. We zetten ons heerlijk voor de camper in het zonnetje met zicht op de Donau. Puur genot. Tegen etenstijd begeven we ons naar het bijgelegen restaurant Kék Duna Vendéglő Étterem, waar we drinken en eten voor in totaal 22 euro 30. Na het eten gaan we terug naar de camper. We genieten nog heerlijk van het uitzicht.

Dinsdag 24 mei 2022.

Na een onrustige nacht met hevige regen en zwaar onweer is het tegen de morgen weer opgeklaard. Het zonnetje schijnt weer en we kunnen dus heerlijk buiten ontbijten. Er zijn afgelopen nacht nog twee rondvaartboten aangemeerd en de bussen met passagiers rijden af en aan. We wandelen nog wat rond bij de bij de boten en besluiten om dan toch maar weer verder te trekken richting Servië vandaag. Als alles is opgeruimd en ingepakt rijden we weer binnendoor naar het zuiden. Vlak voor de grens wordt nog snel getankt, en dan duikt al snel de grens op.  Vanaf een afstand zien we al eerst wat wachttorens en hekwerk, heel apart om in deze tijd nog te zien. Als eerste moeten we stoppen bij de Hongaarse douane. Paspoorten, auto papieren en de paspoorten van de hondje worden bekeken. Met komt zelf even binnen kijken in de mobilhome maar dan mogen we verder. Verder houd in zo’n 100 meter, dan staan we voor de Servische grens. Ook hier worden alle papieren gecontroleerd, de garage moet open en dan honden papieren worden hier gecontroleerd. We mogen binnen maar wel met de opmerking dat we wel een formulier voor de honden zijn vergeten. Dat is niet vanuit Servië maar volgens de douanier een Europese regel. Dat de honden niet in aanraking zijn geweest met wilde dieren zoals apen. Maar geen probleem, we zijn de grens over.

We rijden als eerste richting Novi Sad. Jeannette heeft daar het fort van Petrovaradin gevonden wat we willen bezichtigen. Na een heel gezoek voor een parking vinden we er een langs de weg. Samen met de hondjes lopen we de weg omhoog richting het fort. Met een temperatuur van 30+ graden is het behoorlijk zweten. Eenmaal boven valt het fort op zich wat tegen. Het uitzicht over Novi Sad echter is prachtig. We kopen boven wat water, gelukkig kun je hier overal met euro’s betalen, en genieten van het uitzicht, Na een uurtje zijn we terug bij de camper. Iets buiten Novi Sad willen we overnachten in Kovilj, via Campercontact hebben we daar een camperplaats gevonden die ons wel iets leek. het is rond 16:00 uur als we stoppen voor het hek van Coffeecamp-Kovilj. We bellen naar het nummer wat op het hek staat en worden in prima Engels te woord gestaan.

Niet veel later is de eigenaar ter plaatse en parkeren we de mobilhome op de zeer nette camperplaats. Na ons arriveren nog een Engels koppel en een Duits gezin wat op doorreis is. Tegen de avond is het tijd voor onze eerste BBQ. 

Woensdag 25 mei 2022.

Vandaag willen we richting Kosovo. Het is een eindje rijden maar we willen een tussenstop maken bij Drina River House dat ligt in Tara national park. We beginnen rustig aan de dag, we pakken een douche, ledigen het vuil water en het toilet. Vullen schoon water en vertrekken dan verder naar het zuiden. Het eerste gedeelte van de route pakken we de tolweg, we hebben nog een eindje voor de boeg dus dat lijkt pons het makkelijkste. Gewoon wat kilometers maken. Eenmaal van de tolweg af blijkt dat een goede keuze. Met een gemiddelde van 40 kilometer per uur is het niet echt opschieten. Gelukkig maakt de omgeving dat ruimschoots goed. Door een prachtige groene en bergachtige omgeving naderen we Drina River House. Tegen 13:00 uur parkeren we de mobilhome op de parking bij het naastgelegen restaurant. in de rivier de Drina, die overigens ook een heel stuk de grens met Bosnië en Herzegovina is. Pal in het midden van de rivier zien we de rots met daarop het huis. Heel apart maar wel mooi om te zien.

We maken wat foto’s, laten de hondjes even zwemmen en gaan dan verder zuidelijk. We moeten nog een stukje rijden vandaar. Al snel krijgen we in de gaten dat Kosovo halen een behoorlijke uitdaging zal worden. Zo binnendoor rijden is mooi maar neemt wel veel meer tijd in beslag. Als we dan dichtbij de grens van Montenegro nog eens door Google Maps over een onverharde weg worden gestuurd, waar we halverwege ik denk zo’n paar honderd meter voor de grens, moeten omdraaien omdat het niet te doen is met de mobilhome maken we de beslissing. Kosovo gaat het vandaag niet worden. Met een behoorlijke omweg komen we dan alsnog bij de grens met Montenegro. We wilden via Montenegro gaan omdat de grens tussen Servië en Kosovo nogal lastig schijnt te zijn. Dit omdat Servië Kosovo niet erkend. Bij de grens is het wel even aanschuiven, gelukkig doen ze niet al te moeilijk. Toch neemt het geheel van de twee controles ruim een uur in beslag.

Eenmaal door volgen we Panoramic Roads nr 1, The Crown of Montenegro. een prachtige route door Montenegro. Helaas is het al laat en willen we toch nog op tijd een camping vinden, waardoor we niet de gepaste tijd vinden om echt te genieten.Het is al tegen 20:00 uur als we parkeren in de buurt van Plav bij Camp Lake Views aan het Plav’s meer. Tegenover ons zien we de besneeuwde bergtoppen in het National Park Prokletije. In het bijgelegen restaurant kunnen we nog iets eten en dan gaan we terug naar de camper.

Donderdag 26 mei 2022.

Zoals we gisteren al hadden beslist om Kosovo links te laten liggen hebben we ook besloten om niet meer verder te gaan richting Noord Macedonië en Griekenland. We hebben geen zin om ons nog verder te haasten en besluiten om vandaag naar Albanië te gaan. Albanië was uiteindelijk het doel van deze reis. De papieren van de hondje zijn nog geldig dus wat houd ons tegen. We hebben gekozen voor een stop bij Lake Shkodra Resort. Een ritje van een goeie 100 kilometer. Wel doorkruisen we dan het National park Theth.

Van de Duitsers die vannacht naast ons stonden en die net vanuit Lake Shkodra Resort komen horen we dat het een zeer mooie route moet zijn. Dus we zijn benieuwd. Na het ontbijt en nadat we de hondjes nog even hebben laten zwemmen in Plav’s lake vertrekken we. Het eerste gedeelte volgen de nog Panoramic Roads nr 1 maar als snel slaan we af richting de grens met Albanië. Niet veel later staan we voor de Montenegrijnse douane. Alle papieren worden weer gevraagd en dan mogen we door. Nog wel een vraag van de douanier, wat heeft jullie mobilhome gekost? ? Een honderd meter verder is de Albanese douane, ook hier weer alle papieren maar van de hondjes hoeven ze niks te zien. Hebben we hier al die moeite voor moeten doen. Maar ok we mogen verder en we zijn in Albanië. Gelijk zien we wat de Duitsers vanochtend bedoelden. Wat een schoonheid hier. Enorme bergen, groen, snelstromende riviertjes, prachtig gewoon.

Met een gemiddelde van ik denk nog geen 40 kilometer per uur trekken we door het National Park. Soms behoorlijk klimmen met heel wat haarspeldbochten (Trollstigen is er niks bij ?) en dan weer stevig dalen. Net na de middag komen we dan aan bij de camping. We checken in voor twee nachten en mogen een vrije. plek uitzoeken. Onder wat bomen vinden we een mooie schaduwrijke plek. Eenmaal geinstalleerd trekken we naar het meer om even afkoeling te zoeken met de hondjes. Het is hier namelijk ruim boven de 30 graden. Als we wat zijn opgefrist drinken we iets in het restaurant en bestellen we een pizza en voor Jeannette een ijsje. Dit samen met twee halve liters voor de prijs van 9 euro 70. Je hoort ons niet klagen. Dan is het tijd om terug te gaan naar de mobilhome. We zetten nog wat hapjes op tafel en genieten buiten nog heerlijk van het weer.