Vrijdag 27 mei 2022.
We blijven nog een dagje op Lake Shkodra Resort. De afgelopen dagen hebben we genoeg gereden. Robert gaat als we wakker zijn een brood halen bij het restaurant en na het ontbijt word voor het eerst deze vakantie de was gedaan. en Als de was te drogen hangt is het tijd om met Stella en Geeske naar het strand te gaan.We laten ze heerlijk te keer gaan in het water en moe maar voldaan gaan ze dan mee naar het terras bij het restaurant. We drinken een biertje en facetimen met het thuisfront. In de middag als Jeannette een middag dutje doet kan Robert de website bijwerken. Wel apart is trouwens dat er op het hele kamp maar drie Belgen staan, en dat deze dus alle drie naast elkaar staan. Twee koppels met kinderen die beiden afzonderlijk van elkaar voor langere tijd rondtrekken. De ene met een vouwwagen de ander met een caravan.
Het valt trouwens op dat we veel koppels tegenkomen die voor langere tijd met de kinderen op pad zijn. De overige zijn meestal gepensioneerden. Mensen van onze leeftijd die voor kortere tijd op pad zijn zien we hier zelden. Tegen de avond als we nog heerlijk van het weer aan het genieten zijn steken we de BBQ aan, Na het eten wordt er nog een spelletje Phase10 gespeeld en dan zit de dag er weer op. Morgen trekken we verder.
Zaterdag 28 mei 2022.
We zijn al vroeg wakker. Omdat we vandaag verder willen starten we na het ontbijt met opruimen. We legen nog even het toilet, het vuile water en de vers watertank word gevuld. Nog even afrekenen en we zijn vertrokken richting Durrës. Van meerdere mensen hebben we nu gehoord dat Kamping Pa Emer zeker de moeite waard moet zijn. Op Campercontact zien we dat hij maar 3 sterren heeft maar we zijn toch benieuwd. De route er naar toe is voornamelijk over gewone wegen. In Albanië houdt dan in veel gaten en dus voorzichtig rijden. Dat vond ook Google want die rekent ruim 2 en een half uur voor de 130 kilometer.
Eenmaal Onder Durrës aan de kust lijk Google Maps toch wat moeilijkheden te hebben met het vinden van de lokatie. Een paar keer opnieuw instellen, wat borden volgen van de camping zelf en dan nog maar op goed geluk wat proberen. Uiteindelijk rijden we langs de kust op een onverharde weg onder het bord Kamping Pa Emer door. We zijn er geraakt.
Als Robert heeft ingecheckt mogen we een plek uitzoeken. Jeannette heeft al wat gezien langs het water. Als we dan onze plek oprijden blijkt alles toch wel de moeite waard te zijn geweest. We staan op nog geen 10 meter van de Adriatische zee. We kijken uit op The Island. Een restaurant en terras op een kunstmatig eiland gebouwd die via een houten brug is verbonden met het vaste land. Wat een superplek. Snel de stoelen en tafel buiten zetten. Het Sub board word opgepompt en dan snel de zee in. Het is hier ruim 30 graden dus we kunnen wel wat verkoeling gebruiken. Ook voor Stella en Geeske is het prima, de zee loopt hier maar langzaam af dus kunnen ze toch wel bijna 100 meter mee de zee in.
Maar de hondjes vinden het sub board ook geweldig, Heerlijk springen ze bij Jeannette op de planken laten zich meevaren. Prachtig om te zien. Als we genoeg zijn afgekoeld gaan we op verkenning naar het eiland. Het is nog wat vroeg maar we besluiten er toch maar wat te eten. Tegen de avond lopen we terug naar de mobilhome. Zetten ons met zicht op zee en zien een mooie zonsondergang. Het was een prima dag.
Zondag 29 mei 2022.
Met op de achtergrond het geruis van de zee worden we wakker. De zee is iets ruiger dan gister en er is ook meer bewolking. Voor ons niet zo erg want dan is het ook niet meer zo warm als gister. Gelukkig wel nog warm genoeg zodat we heerlijk een ochtend duik kunnen doen met de hondjes.
Als we wat zijn afgekoeld in het water en het ontbijt is binnen wandelen we even naar het dorpje waar een supermarktje zou moeten zijn. Eenmaal buiten de camping zien we zeer luxe hotels afgewisseld met krotten en plekken waar gewoon veel afval word gedumpt. De Albanezen zelf zijn uitermate vriendelijk en behulpzaam maar ze zouden toch iets netter op hun land moeten zijn. Bij de supermarkt aangekomen mogen tot onze verbazing de hondjes gewoon mee naar binnen. We kopen vooral water en andere dranken betalen met euro’s en wandelen dan terug naar de mobilhome.
Tijd om af te koelen, we nemen weer een duik in de zee en genieten voor de mobilhome van de omgeving. Af en toe het water in en de rest gewoon rusten. Tegen de avond wandelen we weer naar het eiland. We bestellen weer wat te eten en houden nog even een foto sessie met Stella en Geeske. Daarna is het tijd om bij de camper te genieten van weer een mooie zonsondergang. Morgen verlaten we Albanië weer.
Maandag 30 mei 2022.
We vetrekken weer bij Kamping Pa Emer. We hebben twee schitterende dagen gehad en hadden, mochten we meer tijd gehad hebben, nog graag langer gebleven. Na het afrekenen het inpakken en het servicen vertrekken we weer richting Montenegro. De route is tot Shkodër hetzelfde als twee dagen terug. Echter dan draaien we de andere kant op richting de zee en naar de grens met Montenegro. Waar we de laatste tijd vooral hebben moeten oppassen voor overstekende paarden, koeien, schapen, ezels of geiten hebben we nu toch wat vreemdere beesten op de weg.
Als eerste zien we een doodgereden slang op de weg liggen en even later moet Robert uitwijken voor een overstekende schildpad. Zonder ongelukken komen we dan bij de grens. Jeannette kan hier nog snel een vlaggetje van Albanië scoren voor op haar rugzak en dan kunnen we aanschuiven voor de douane. Hier zien we een mooi stukje corruptie. De Montenegrijn voor ons moet zijn kofferbak open maken. We zien daarin een grote tas en een koffer. Als hij deze moet openen pakt de bestuurder een slof sigaretten en maak deze open. Een pakje verdwijnt snel in de handen van de douanier en de kofferbak mag weer dicht . Snel zien we de auto dan weer door rijden.
Gelukkig kunnen wij zonder issues de grens passeren. We volgen de kustlijn en merken op dat men hier toch al een stuk verder is met het toerisme dan in Albanië. Net na de middag parkeren we op een parking in Kotor. Dit zou ook een camperplaats zijn maar dan niet een waar wij willen overnachten. Uiteraard bezoeken we wel Kotor. Een oude stad met een vestigingsmuur. Binnen de muren een en al souvenirs winkels, restaurantjes en barretjes. Het heeft veel weg van Mont Saint Michel. Niet echt ons ding maar wel blij om het gezien te hebben.
Jeannette vind ook hier nog een vlaggetje van Montengro, we eten een ijsje en gaan dan snel terug naar de mobilhome, op zoek naar een betere overnachtingsplek. We volgen de weg langs de baai van Kotor. Het is een schitterende route. Net alsof we langs een fjord in Noorwegen rijden maar dan veel warmer. We vinden een plek in Kostanjica bij Auto Camp Dule, een kleine camperplek aan de baai van Kotor.
Dinsdag 31 mei 2022.
Als we wakker zijn is het al moeilijk om een plekje te vinden waar we in de schaduw kunnen ontbijten. Alleen voor de mobilhome aan het water is nog wat. Vandaag kunnen we rustig aan doen. Van onze Nederlandse buren hebben we een tip gekregen van een camperplaats in Kroatië aan een wijngaard. Er zou een Nederlandse eigenaresse zijn en het is maar net over de grens. Tijd genoeg dus. Ook fijn omdat Robert vanochtend nog wil proberen om kaarten voor Bruce Springsteen te krijgen volgend jaar in Landgraaf. Dankzij een tip van Sjaak is dat een dag eerder dan de regulier verkoop en ja hoor binnen de 5 minuten zijn de 6 kaarten binnen.
We pakken dan alles in en volgen weer de route langs de Baai van Kotor richting Kroatië. Wederom een mooie route en binnen een uurtje rijden we Camperstop Vineyard op. We bellen naar Antje de eigenaresse en die blijkt op pad te zijn. Zet je mobilhome maar neer zoals je wilt, zet je stoelen buiten en geniet. Ik kom straks even langs. Zo gezegd zo gedaan, en als we even later heerlijk zitten te genieten zien we Antje verschijnen. Een Nederlandse, getrouwd met een Kroaat. Jaren in Belgie gewoond dus dat schept gelijk een band. We krijgen een hele uitleg, ook over Dubrovnik en vele tips. Als welkom ontvangen we ook nog een zelfgemaakt wijn likeur.
We begrijpen dat de wijngaard maar zeer beperkt is maar dat we toch in de mogelijkheid zijn om wat te kopen, Wij zijn zoals bekend de beroerdste niet en kopen uiteraard wat wijn om te proeven. Dit inclusief de wijn uit 2018 die door was aangemerkt als hoge kwaliteit door een onafhankelijke test. Wat later in de middag wandelen we nog wat rond in de omgeving. Eigenlijk is het veel te warm dus na een kilometer of drie hebben we het wel gezien. We zetten ons weer voor de mobilhome, We koken iets, spelen nog een spelletje en gaan dan heerlijk slapen.
Woensdag 1 juni 2022.
We worden wakker door een traktor die langskomt. Het is al heerlijk weer en we ontbijten weer voor de mobilhome. Jeannette heeft heerlijke geroosterde broodjes met gebakken ei gemaakt dus wat een luxe. Maar dan is het tijd om te vertrekken. We willen naar Dubrovnik vandaag. De bedoeling is om naar de Motorhome Parking Dubrovnik in het centrum te rijden. Volgens Antje is dat een prima plek. In Kroatië zijn honden op de bus niet toegestaan dus willen we wel een beetje in de buurt staan. Als we dan de stad bezocht hebben rijden we wel weer verder op zoek naar een betere slaapplaats.
De rit naar Dubrovnik is een half uurtje. Eenmaal aangekomen mist Robert een afslag naar de parking waardoor we dwars door het centrum en langs de Old Town moeten rijden om weer terug te komen. Geen probleem, zien we gelijk al wat van de stad en hoe we zo moeten wandelen. Als we geparkeerd hebben wandelen we richting de oude stad. Smalle steegjes met vele trappen. Nu nog naar beneden, maar ja dat betekend straks omhoog. Zoals al beschreven was in campercontact is het maar een 500 meter voordat we bij ons doel zijn.
Wij zijn het er snel over eens. Dit is veel leuker dan Kotor van twee dagen geleden. We genieten van Dubrovnik en wandelen heerlijk rond onder een warm zonnetje. Als Jeannette haar Kroatische vlaggetje heeft gevonden vinden we al snel restaurant in een smal steegje waar we in de schaduw kunnen zitten. Jeannette ziet op de menukaart een sharing gerechtje wat we bestellen met daarbij een koud biertje. Terwijl Stelle en Geeske worden overladen met aandacht genieten wij van onze lunch. Als alles op is gaan we terug naar de parking. Zoals gezegd moeten we nu dus alle trappen terug omhoog.
Nat bezweet komen we aan bij de camper. We betalen de parking, bijna 20 euro, en rijden dan verder langs de kust richting Ston. Dat is een plaats op het schiereiland Peljesac, bekend om zijn oesters en mosselen. Eenmaal in Ston zien we dat ze hier ook een eigen versie van de Chinese muur hebben gebouwd. Wij rijden door naar Auto-camp Prapratno. Een camping aan een mooie baai met azuurblauw water. Als we geinstalleerd zijn zwemmen we nog wat met de hondjes en drinken we iets aan de bar bij het strand. Tegen de avond gaan we nog iets eten in het restaurant en dan zit de dag er al bijna op. Het was een mooie dag.
Donderdag 02 juni 2022
Vanochtend is het feest voor de hondjes. Als Robert wakker is gaan ze gelijk naar het strand om even heerlijk te zwemmen. Jeannette ligt nog lekker te slapen dus hebben ze alle tijd. Zodra het vrouwtje wakker is gaat Robert naar de winkel om brood te halen. Echter onderweg wordt hij opgehouden bij de mobilhome van de ACSI controleurs die ook gister zijn aangekomen. Een hele uitleg later kan hij dan toch naar de winkel. Jeannette heeft de camper al weer schoon en kunnen we gelijk aan het ontbijt als hij terug is. Dan is het tijd om in te pakken. Geoefende camperaars als we zijn gaat dat meestal vlot, echter vandaag gooit een dennentak roet in het eten. Maar als ook dat luifel-dennentak euvel is opgelost kunnen we nog even legen en vullen en dan gaan we op pad. Verder het eiland op.
Bij het stadje Orebić stoppen we bij een grotere supermarkt om wat boodschappen te doen. Hier komt Google translate goed van pas omdat we verschillende groenten moet afwegen en de namen zoals die in het Kroatisch zijn niet kennen. Eenmaal de boodschappen gedaan en de hondjes even hebben laten plassen gaan we verder. We rijden langs de kust verder richting Lovište wat op het einde van het eiland Pelješac ligt. De route is prachtig en na een behoorlijke klim en afdaling komen we aan bij camping Lupis. Als Jeannette ons gaat aanmelden worden we langs een andere klant gestuurd omdat we toch wel een grote mobilhome zouden hebben. Alhoewel we er van overtuigd zijn dat het niet nodig was rijden we toch via de aangewezen route en vinden een plekje boven op de terrassen camping.
Even installeren, de administratieve zaken afhandelen en dan lopen we met de hondjes even naar de zee om ze te laten zwemmen. Terug op de plaats gaat Jeannette even de was doen en genieten we van het heerlijke weer voor de camper. Als er dan nog een Duitser aankomt met een echte grote mobilhome is het helemaal genieten. Maar ook hij vind na veel passen en meten een plekje. Tegen de avond wandelen we met Stella & Geeske naar het centrum van Lovište. We vinden een plekje bij restaurant Barsa waar we iets eten. Jeannette een heerlijke verse vis die ze zelf mag uitkiezen en Robert een prima steak. Helaas hebben ze geen lekker toetje waardoor we iets verder op nog een lekker ijsje halen als afsluiter.
